Demakijaż - Karolina Czarnecka, L.U.C

Demakijaż dusz zetrze skałę w kurz

W kruchości znajdę swą siłę

Wyostrzę zmysły, wyleję łzy do Wisły

Odpłynę z jej nurtem na chwilę

Zmył się cały tusz i z policzków róż

Bo to nie był mój obraz lecz miraż

Zachowam wspomnienia, reszta nich się zmienia

Tu i teraz

Demakijaż

Jestem Wisłą, brudną, ale nadal wodą

Wszędzie disco, trudno być polską wątrobą

Leją i trują ścieki mącącą sodą

Jak trędowaty potok wiozę to, co było modą

Mimo to płynę swym traktem i pozostaje sobą

Kijem nie zawrócisz mnie

Lejem nie znajdziesz kija

Co namiesza ci w głowie

Ja wiem, że samotność dobija

Więc wpływowa z ciebie dziewka

Jak w upalne dni rakija

Trendów folija co dzień cię omamia i spowija

Jak bijący czas, jak cień z prawdą o sobie się mijasz

Zanurz się w mój strumień

Pora już na demakijaż

Któregoś dnia w życiu trzeba wybrać peron

Pomyłka nas zapętla w monotonii jak

Do czegoś ma każdy pociąg, bo każdy jest perłą

Mamy plan, ale ludzkie budzić, jak na kacu

Na dworcu gwar, bałaganu remonty mamią

Komunikat spikera zagłusza szare wiertło

A serce zna prawdę o nas

Jest stereotyp bo w sercu

Realizuj sam swe przeznaczenie

A jego marzeniom wyślij się kopertą

Cofanie czasu

Co nie jest dopięte życie ofertą

Życie ofertą

Demakijaż!

Każdy ma w sobie skarb

Dar poszukiwania wart

La rimozione del trucco dell'anima sfregherà la roccia fino a ridurla in polvere

Nella fragilità troverò la mia forza

Affilerò i miei sensi e verserò lacrime sul fiume Vistola

Lo porterò via per un po'

Tutto il mascara e la rosa sulle guance si erano lavati via

Perché non era il mio dipinto, ma un miraggio

Conservo i ricordi, il resto cambia

Qui e ora

Rimozione del trucco

Io sono la Vistola, sporca ma ancora acqua

Discoteca ovunque, è difficile essere un fegato polacco

Versano e avvelenano le acque reflue con soda fangosa

Come un ruscello lebbroso, porto ciò che era di moda

Tuttavia, seguo la mia strada e rimango me stesso

Non mi tirerai indietro con il tuo bastone

Non troverai un bastone con l'imbuto

Cosa ti rovinerà la testa

So che la solitudine mi sta uccidendo

Quindi sei una puttana potente

Come nelle calde giornate di rakija

Le tendenze del foil ti avvolgono e ti avvolgono ogni giorno

Come il tempo che passa, come un'ombra, ti manca la verità su te stesso

Immergiti nel mio flusso

È ora di rimuovere il trucco

Un giorno nella tua vita devi scegliere una piattaforma

Un errore ci avvolge nella monotonia del come

Ognuno ha un'attrazione per qualcosa, perché ognuno è una perla

Abbiamo un piano, ma gli umani si svegliano come una sbornia

Alla stazione ferroviaria, il trambusto dei lavori di ristrutturazione inganna

Il messaggio dell'annunciatore copre il trapano grigio

E il cuore sa la verità su di noi

C'è uno stereotipo perché nel cuore

Realizza tu stesso il tuo destino

E manda i suoi sogni con una busta

Far tornare indietro il tempo

Cosa non è finito con l'offerta

Vita dall'offerta

Rimozione trucco!

Ognuno ha un tesoro dentro

Il dono di cercare il valore