Ta Palatia Tis Agapis - Stelios Kazadzidis

Θέλω κάπου να μιλήσω, να με νιώσουν

Μα φοβάμαι πιο πολύ μη με πληγώσουν

Ποιος έχει δυνατή καρδιά

Που δεν την πιάνει πόνος

Να μοιραστεί τις πίκρες μου

Να μην τις έχω μόνος

Όσοι είναι οι καημοί μου

Είναι τ' άστρα τ' ουρανού

Μα δεν νοιάζεται κανένας

Για τον πόνο τ' αλλουνού

Τα παλάτια της αγάπης που `χα χτίσει

Απ' της μοίρας τον βοριά έχουν γκρεμίσει

Καράβι είμαι χάρτινο

Στου πόνου την πλημμύρα

Κι αναρωτιέμαι, άραγε

Πού θα με βγάλει η μοίρα

Όσοι είναι οι καημοί μου

Είναι τ' άστρα τ' ουρανού

Μα δεν νοιάζεται κανένας

Για τον πόνο τ' αλλουνού

Voglio un posto dove parlare, per farmi sentire

Ma ho più paura di essere ferito

Chi ha un cuore forte

Dove non soffre

Per condividere la mia amarezza

Per non averli da soli

Chi sono i miei guai

Sono le stelle del cielo

Ma a nessuno importa

Per il dolore degli altri

I palazzi dell'amore che ho costruito

Dal destino del nord sono stati demoliti

Sono una barchetta di carta

Nel dolore il diluvio

E mi chiedo se

Dove mi porterà il destino?

Chi sono i miei guai

Sono le stelle del cielo

Ma a nessuno importa

Per il dolore degli altri