Даруй - J:МОРС

Мы такія запаволеныя,

Калі за вокнамі манахром

І незалежныя светлафоры.

Плынь накрые нас, і зноў цішыня.

І мы спыняем, хто на сезон,

Хто на гады,

А хто назаўжды

Свае маторы.

Даруй!

Я ўзнімаю твар угару.

Даруй!

Я не губляю маю мару.

Даруй,

Краіна сноў, дзе попел і снег.

Даруй, даруй мне!

Дзень праз вокны ў халодны пакой,

Як усе, што мы рабілі дарма

І так у выніку было лепей.

Мне самотна, ты мяне супакой.

Ты нават не чакала сама,

Як мала цяпла,

Як мала святла

У маім сусвеце.

Даруй!

Я ўзнімаю твар угару.

Даруй!

Я не губляю маю мару.

Даруй,

Краіна сноў, дзе попел і снег.

Даруй, даруй мне!

Siamo così lenti,

Se le finestre sono monocromatiche

E semafori indipendenti.

La corrente ci coprirà, e di nuovo il silenzio.

E fermiamo chi per la stagione,

Chi da anni

E chi è per sempre

I loro motori.

Mi scusi!

Alzo la faccia.

Mi scusi!

Non sto perdendo il mio sogno.

Mi scusi,

Una terra di sogni dove cenere e neve.

Perdonami, perdonami!

Un giorno attraverso le finestre in una stanza fredda,

Come tutto ciò che abbiamo fatto invano

E così il risultato è stato migliore.

Sono solo, tu mi calmi.

Non te lo aspettavi nemmeno tu stesso,

Quanto poco calore,

Quanta poca luce

Nel mio universo.

Mi scusi!

Alzo la faccia.

Mi scusi!

Non sto perdendo il mio sogno.

Mi scusi,

Una terra di sogni dove cenere e neve.

Perdonami, perdonami!