Denizin Ardı Özgürlük - Ahmet Kaya

Ne demeli şimdi

Bir çiğdemin toprağı yırtışını seyredişim

Göğe mi dokunmalı, ucuna mi körpe filizin?

Öyleyse karanlık sokaklarda koştuğumu düşün

Ay gene bir kadın gibi sarkıyorken denize

Dirseklerimle böğrüme gömdüğüm titremeyi düşün

Oradan göğsümü kaplayışını soğuk bir terin

İlk sözcüğü anlamla birleştiren çocuğu düşün

Onun kavradıkça derinleşen şarkısını

Vay perçemle günün huysuzluğu dolaşan kısrak

Vay acemi öpüşlerden gövdeme boşalan acımtırak haz

Telaş, kıvranış, parıltılı gözlerdeki atılganlık

Ya görevin ne senin, görevin?

Oynaşmak değil mi içimdeki savaşmak duygusuyla?

Ve benim nevresimim kararmışsa kirden, rutubetten

Sarhoşsam gülümseyişlerden ağlayışlardan

Ve kaynak sularıyla üstüme yağan aydınlık hulyaları

Senden gelen ısıyla koruyorsam

Ne demeli simdi

Ey serçelerin sabahlarla doluştuğu cıvıltı?

Ey bir romanın olur olmaz yerinde dikkatti çeken hayal

Kalbimi çevreleyen sevda gözeneyi

Acıyış, şefkat, umursayış, hırçınlık seli

Beni düşün öyleyse

Beni hayretin ve karanlığın eşiğinde

Beni fitillerde başlayan bir fısıltı

Anında ilk satırı yazarken bir bildirinin

Kulaktan kulağa dolaşan haberlerin bağrında

Beni dar camlarda değil

Bir bulutun seyrinde düşün

Burada ortasında sıçraya sıçraya kabaran alevlerim

Cosa dire ora

Guardo un croco che strappa il terreno

Dovresti toccare il cielo o la punta del tuo giovane germoglio?

Quindi pensa che sto correndo per le strade buie

Mentre la luna scende di nuovo come una donna,

Pensa al brivido che ho seppellito con i gomiti nel fianco

Da lì, un sudore freddo mi coprì il petto.

Pensa al bambino che collega la prima parola con il significato

La sua canzone che diventa più profonda man mano che la afferro

wow, la cavalla lunatica del giorno con il mio ciuffo

Wow il piacere agrodolce che si riversa dai baci nascenti sul mio corpo

Il trambusto, il contorcersi, l'assertività negli occhi scintillanti

Qual è il tuo dovere, il tuo dovere?

Non è per giocare con la sensazione di combattere dentro di me?

E se la mia biancheria da letto è annerita dallo sporco, dall'umidità

Se sono ubriaco di sorrisi e pianti

E i sogni luminosi che piovono su di me con acque sorgive

Se proteggo con il calore da te

Cosa dire ora

O il cinguettio dei passeri al mattino?

Oh, il sogno che attira l'attenzione non appena diventa un romanzo

Il poro dell'amore che circonda il mio cuore

Il diluvio di pietà, compassione, cura, rancore

quindi pensa a me

Stupiscimi e sull'orlo dell'oscurità

Un sussurro che mi fa partire sugli stoppini

Fai immediatamente una dichiarazione mentre digiti la prima riga

Nel cuore delle notizie che circolano da orecchio a orecchio

non io nelle finestre strette

Pensa nel corso di una nuvola

Qui le mie fiamme balzano in mezzo