Jak w taki dzień deszczowy - Anna Jantar

Na dworze deszcz, ulewa, że nie wygonisz psa,

Wilgotnym deszczem drzewa przygiął wiatr.

I dzwonek telefonu jakby deszczem drży,

Twój mokry głos też inaczej brzmi.

Jak w taki dzień deszczowy rozpalić płomień serc,

Gdy smutek deszcz przemienia w krople łez,

Jak w taki dzień deszczowy otulisz płaszczem mnie,

Jak w taki dzień rozpalić płomień serc.

Na jeden światła promień smutny czeka świat,

Na uśmiech oczu twych, czekam ja,

Za chmurnym horyzontem jakby wstaje dzień,

A u nas wciąż jeszcze pada deszcz.

Fuori piove, acquazzone che non scaccia il cane,

Il vento soffiava sugli alberi con una pioggia umida.

E il telefono squilla come la pioggia trema,

Anche la tua voce bagnata suona diversamente.

Come in una giornata piovosa accendere un cuore

Quando il dolore trasforma la pioggia in gocce di lacrime,

Come in un giorno così piovoso avvolgerai il mio mantello su di me,

Come accendere un cuore in un giorno del genere.

Per una luce un raggio di tristezza attende il mondo,

Aspetto il sorriso dei tuoi occhi,

Dietro l'orizzonte nuvoloso, come se sorgesse il giorno,

E qui piove ancora.