Ime Ego - Antonis Remos

Ταξίδια έκανα δικά μου αγαπημένα

Έζησα όλες τις πληγές που μου 'δωσε η ζωή

Μέτρησα λάθη και σωστά μα βγήκαν μπερδεμένα

Γιατί δεν έμαθα ποτέ ποιος έφταιξε πολύ.

Κοιμήθηκα σε αγκαλιές δικές μου μα και ξένες

Αγάπες που έσβησε του χρόνου το νερό

Έκρυψα από φίλους μου στιγμές μου περασμένες

Γιατί ντρεπόμουν πάλι ψέματα να πω

Βγαίνει ένας ήλιος και κοιτάει το πρόσωπό μου

Μα δε με καίει με ζεσταίνει η φωτιά

Ό, τι αγάπησα το έκανα δικό μου

Δε με κρυώνει ο αέρας που φυσά

Βγαίνει ένας ήλιος να μου δείξει τι αξίζω

Δε με βαραίνει όμως ο πόνος άλλο πια

Φεύγω μακριά γιατί νομίζω πως αρχίζω

Να 'μαι εγώ ίσως για πρώτη μου φορά

Περπάτησα σε διαδρομές που μου 'δειχναν οι άλλοι

Και πνίγηκα χίλιες φορές στη θάλασσα του νου

Μέθυσα από τα όνειρα και έμεινα εκεί στη ζάλη

Και με ξυπνούσε η σιωπή πάντα και κάπου αλλού.

Ho fatto i miei viaggi

Ho vissuto tutte le ferite che la vita mi ha dato

Ho contato gli errori e correttamente ma sono usciti confusi

Perché non ho mai saputo di chi fosse la colpa.

Ho dormito tra i miei stessi abbracci stranieri

Ama che l'acqua sia fuori tempo

Ho nascosto i miei momenti passati ai miei amici

Perché mi vergognavo di mentire di nuovo

Un sole sorge e mi guarda in faccia

Ma il fuoco non mi brucia

Qualunque cosa amassi, l'ho fatta mia

Il vento che soffia non mi fa freddo

Un sole esce per mostrarmi quello che merito

Ma il dolore non mi pesa più

Me ne vado perché penso di iniziare

Forse sono io per la prima volta

Ho camminato su strade che altri mi hanno mostrato

E sono annegato mille volte nel mare della mente

Mi sono ubriacato dai miei sogni e sono rimasto lì con le vertigini

E il silenzio mi svegliava sempre e da qualche altra parte.