Luzik - Banach, Dziun

Nie pytam, tyle już pytań padło

Nie będę zgadywać, tylu przede mną nie zgadło

Nie dziwię się, świat jest pełen zdziwienia

Nie mówię, bo nie mam nic do powiedzenia

Jestem spokojna, rozluźniam ciało

Co by nie było, to nic się nie stało

Mam swoje myśli, mam swoje zdanie

Mam satysfakcję, mam miłowanie

Wiem, po co warto wyciągać ręce

A po co już nie sięgać więcej

Jestem spokojna, rozluźniam ciało

Co by nie było, to nic się nie stało

Non chiedo, tante domande sono già state fatte

Non indovinerò, così tanti prima di me non hanno indovinato

Non sono sorpreso, il mondo è pieno di meraviglia

Non parlo perché non ho niente da dire

Sono calmo, il mio corpo si rilassa

Qualunque cosa fosse, non è successo niente

Ho i miei pensieri, ho la mia opinione

Ho soddisfazione, ho amore

So perché vale la pena allungare le mani

E perché non cercarne di più

Sono calmo, il mio corpo si rilassa

Qualunque cosa fosse, non è successo niente