İstasyon İnsanları - Teoman, Bülent Ortaçgil

Ruhi’dir benim adım hiç çıkamam evimden

Dostlar uydururum hayali mutluyumdur bu yüzden

Bir çiçek dürbününden insanlara bakarken

Bir gün bir istasyon gördüm trenleri geciken

Yolcular ellerinde tek gidişlik bir bilet

Henüz bilmeseler de hayat bundan ibaret

İstasyon insanları buradalar tesadüfen

Aynı rüyayı görüp ayrı yerlere giden

Eskiden çok eskiden ben daha çok küçükken

Henüz cennet plajı otopark olmamışken

Mercanların arasında küçük balıklar vardı

En güzelleri el boyunda kavuniçi olanlardı

Bir gün bir rüya gördüm o kavuniçi balık benmişim

Büyümem beklenmeden afiyetle yenmişim

İstasyon insanları buradalar tesadüfen

Aynı rüyayı görüp ayrı yerlere giden

Ruhi’dir benim adım

Bir sırrım var saklarım

Ama görünce anlarsınız

Yalnız dikkat acımayın acınmak canımı en çok acıtandır

İstasyon insanları buradalar tesadüfen

Aynı rüyayı görüp ayrı yerlere giden

Mi chiamo Ruhi, non posso mai uscire di casa

Faccio amicizia, quindi sono felice

Guardare le persone attraverso un caleidoscopio

Un giorno ho visto una stazione con dei treni in ritardo

I passeggeri sono titolari di un biglietto di sola andata

Anche se non lo sanno ancora, ecco cos'è la vita

La gente della stazione è qui per caso

Sognare lo stesso sogno e andare in posti diversi

Molto tempo fa, quando ero molto giovane

Mentre Paradise Beach non è ancora un parcheggio

C'erano piccoli pesci tra i coralli

Le più belle erano quelle di melone delle dimensioni di una mano.

Un giorno ho sognato di essere quel pesce arancione

Sono stato mangiato senza aspettare la mia crescita

La gente della stazione è qui per caso

Sognare lo stesso sogno e andare in posti diversi

Ruhi è il mio nome

Ho un segreto che tengo

Ma capirai quando vedrai

Stai solo attento, non avere pietà, la pietà mi fa più male

La gente della stazione è qui per caso

Sognare lo stesso sogno e andare in posti diversi