Loyndarmál - Byrta

Hygg út og síggj hvíta kavan

Sum legðist í Loyndum

Í stilli, í nátt

Riti eg navn títt í vátan rút

Veit vit ikki kunnu síggja hvønn annan

Tó reika vit á somu slóð

Og í sama býi

Royni eg at sløkkja okkar kyknandi glóð

Hygg út og síggj okkara fótafet

Sum vit ikki kunnu fjala

Hóast tað kavar

Á brennandi hjørtu

Eg vil bara siga takk

Vit hittast ikki aftur her

Elskaði

Tín heiti kossur øsir meg

Hygg út og síggj hvíta kavan

Hitt meg, har vit einki mugu fjala

Pensaci e sorseggia un kavan bianco

Alcuni giacevano a Loyndir

Nella quiete, di notte

Scrivo spesso il mio nome su un autobus bagnato

So che non potete dirvi l'un l'altro

Ha preso il senso di un percorso

E nella stessa fattoria

Ho cercato di spegnere le nostre braci ardenti

Taglia e sorseggia i nostri piedi

Alcuni sensi non potevano parlare

Hoast tað kavar

Su cuori ardenti

Voglio solo dire grazie

Il senso non incontrerà più l'esercito

Amato

Il nome di Tín mi bacia

Pensaci e sorseggia un kavan bianco

Hitt meg, ha senso soprattutto mugu fjala