Hoş Geldin Kadınım - Cem Karaca

Hoşgeldin kadınım benim, hoşgeldin

Yorulmuşsundur, nasıl etsemde yıkasam ayacıklarını

Ne gül suyum ne gümüş leğenim var

Susamışsındır buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim

Susamışsındır, susamışsındır

Acıkmışsındır sana beyaz keten örtülü sofralar kuramam

Memleket gibi esir ve yoksuldur odam

Acıkmışsındır, acıkmışsındır

Hoşgeldin kadınım benim, hoşgeldin

Ayağını bastın odama, kırk yıllık beton çayır çimen şimdi

Güldün, güller açtı penceremin demirlerinde

Ağladın avuçlarıma döküldü inciler

Gönlüm gibi zengin, hürriyet gibi aydınlık oldu odam

Hoşgeldin kadınım benim, hoşgeldin

Benvenuta donna mia, benvenuta

Sei stanco, non importa come ti lavo i piedi

Non ho né acqua di rose né una bacinella d'argento

Hai sete, non ho sorbetto ghiacciato quindi posso servirlo

Hai sete, hai sete

Hai fame, non posso apparecchiarti le tavole coperte di lino bianco

La mia stanza è prigioniera e povera come la campagna

Hai fame, hai fame

Benvenuta donna mia, benvenuta

Sei entrato nella mia stanza, quarant'anni di erba concreta dei prati ormai

Hai riso, rose aperte sulle sbarre della mia finestra

Hai pianto, le perle si sono riversate nei miei palmi

La mia stanza divenne ricca come il mio cuore e luminosa come la libertà.

Benvenuta donna mia, benvenuta