In Het Gras - Eefje de Visser

K ben al dagen onderweg en nog steeds

Niet thuis

Ik dwaalde rond van herfst naar winters

Weer en wilde weer de warmte van een huis

En ik rechtte mijn shoulders telkens als het me te zwaar viel

En ik viel achterover in het gras

Achterover in het gras

En nacht werd dag en dag werd nacht

Dat vond ik echt zo goed bedacht

Ik wachtte af, verwachtte dat

De pijn van nergens thuis te zijn

Een klein beetje werd verzacht

Terwijl ik daar lag in het gras

Alsof ik dacht dat dat genas als ik mijn zorgen

Hier vergat

Een klein huisje in m’n hart vond en er verder

Niet bij stil stond

Dat ik er eigenlijk niet omheen kon

Of kan

Want ik viel achterover in het gras

En zag wat het belangrijkste was

M’n leven draait als dag en nacht

Was dat niet wat zo prachtig was

Licht werd donker en weer licht, dat vond ik

Echt zo’n mooi gezicht

En keer op keer op keer weer hoopte ik dat

Dat dan het gewicht een klein beetje kon verlichten

Want ik wilde wat ik miste niet echt missen

Wat ik voelde niet echt voelen maar ik wist dat

Ik me vergiste als ik dacht dat ik daar liggend in

Het gras ineens een beter leven had

En ik heb zo lang gedacht dat de dagen simpel

Waren als ik steentjes raapte waar ik kon

Totdat het me te zwaar werd en dan leegde ik

M’n zakken, ik vergat waar ik mee zat

Dat was totdat ik me bedacht dat als je al je

Tranen inslikt op een dag…

K sono già giorni in viaggio e ancora

Non a casa

Ho vagato dall'autunno all'inverno

Ancora una volta e desiderava il calore di una casa

E raddrizzavo le spalle ogni volta che era pesante

E sono caduto di nuovo nell'erba

Di nuovo nell'erba

E la notte divenne giorno e il giorno divenne notte

Ho davvero pensato che fosse una buona idea

Ho aspettato, aspettato

Il dolore di non essere a casa da nessuna parte

Un po' è stato ammorbidito

Mentre ero sdraiato sull'erba

Come se pensassi che sarebbe guarito se avessi le mie preoccupazioni

dimenticato qui

Ho trovato una casetta nel mio cuore e oltre

Non si è fermato a pensare

Che non potevo proprio evitarlo

O può

Perché sono caduto all'indietro nell'erba

E visto cosa era più importante

La mia vita diventa notte e giorno

Non era quello che era così bello?

La luce è diventata oscurità e luce di nuovo, pensavo così

Un viso così bello

Più e più volte, ancora e ancora, l'ho sperato

Che poi potrebbe alleggerire un po' il peso

Perché non volevo davvero perdermi ciò che mi stavo perdendo

Quello che sentivo non lo sentivo davvero, ma lo sapevo

Mi sbagliavo se pensavo di essere sdraiato lì dentro

L'erba improvvisamente ebbe una vita migliore

E ho pensato per così tanto tempo che i giorni sono semplici

Quando ho raccolto i sassi dove potevo

Finché non è diventato molto pesante e poi l'ho svuotato

Le mie tasche, ho dimenticato con cosa stavo

Questo è stato fino a quando non l'ho pensato se tu fossi stato tu

Per ingoiare le lacrime in un giorno...