Yade Gozashte - Faramarz Aslani

آدم که یاد گذشته هاش میفته

چشمانش از گریه اشکآلود میشه

تصویری از روزهای رفته میبینه

که در اون هر چهره ای نابود میشه

هر پرستویی که به سویی میپره

خبر پایون فصلی رو میبره

هر گل تازه ای که چشم باز میکنه

به خودم میگم که این نیز میگذره

میگذره، میگذره، میگذره، میگذره

کوچه های خاکی طهرون، قدیما

پر ز آواز نشاط بچه ها بود

شهر فرنگی توی اون دنیای کوچک

قصه هاش شیرین ترین قصه ها بود

هر پرستویی که به سویی میپرید

خبر آغاز فصلارو میشنید

هر گل تازه ای که چشم باز مینمود

شاهد روزای خوب کودکی بود

کودکی بود، کودکی بود

کودکی بود، کودکی بود

Una persona che ricorda il suo passato

I suoi occhi sono pieni di lacrime

Vede una foto di giorni passati

In cui ogni volto è distrutto

Ogni rondine che salta da una parte

La notizia apre la stagione

Ogni nuovo fiore che apre gli occhi

Mi dico che passa anche questo

Passa, passa, passa, passa

Vicoli sporchi di Teheran, vecchi

Era pieno del canto allegro dei bambini

Una città in quel piccolo mondo

Le sue storie erano le storie più dolci

Ogni rondine che salta da una parte

Si sente la notizia dell'inizio della stagione

Ogni nuovo fiore che mi ha aperto gli occhi

Ho assistito ai bei giorni dell'infanzia

Era un bambino, era un bambino

Era un bambino, era un bambino