Touham Baman Naboudi - Farhad

تو هم با من نبودی

مثل من با من

و حتی مثل تن با من

تو هم با من نبودی

آنکه می‌پنداشتم

باید هوا باشد

و یا حتی

گمان می‌کردم این تو

باید از خیل خبرچینان جدا باشد

تو هم با من نبودی

تو هم با من نبودی

تو هم از ما نبودی

آنکه ذات درد را باید صدا باشد

و یا با من، چنان هم‌سفره شب

باید از جنس من و عشق و خدا باشد

تو هم از ما نبودی

تو هم مؤمن نبودی

بر گلیم ما و حتی در حریم ما

ساده‌دل بودم که می‌پنداشتم

دستان نا اهل تو

باید مثل هر عاشق رها باشد

تو هم از ما نبودی

تو هم مؤمن نبودی

بر گلیم ما و حتی در حریم ما

ساده‌دل بودم که می‌پنداشتم

دستان نا اهل تو

باید مثل هر عاشق رها باشد

تو هم با من نبودی یار

ای آوار

…ای سیل مصیبت‌بار

Neanche tu eri con me

Come me con me

E anche come il tono con me

Neanche tu eri con me

Quello che ho pensato

Deve essere aria

O anche

pensavo fossi tu

Deve essere separato da molti informatori

Neanche tu eri con me

Neanche tu eri con me

Non eri uno di noi

Che l'essenza del dolore deve essere sana

O con me, un tale nottambulo

Deve essere del mio sesso, del mio amore e di Dio

Non eri uno di noi

Neanche tu eri un credente

Sui nostri kilim e anche nella nostra privacy

Sono stato ingenuo, ho pensato

Le tue mani indifese

Deve essere abbandonato come ogni amante

Non eri uno di noi

Neanche tu eri un credente

Sui nostri kilim e anche nella nostra privacy

Sono stato ingenuo, ho pensato

Le tue mani indifese

Deve essere abbandonato come ogni amante

Neanche tu eri con me

Oh macerie

… Oh fiume di sventura