Vazgeçilmez - Fikri Karayel

Sen güneşte bronzlaşırken

Sokaklarda dolaşırken

Odalarda kaynaşırken kışı bekledim ben

İnsanlar gülmesin, neredeyim hiç bilmesin

Yağmur yağsın, kapılar kapansın

Diye bekledim

Aylar geçti, ki zaten geçecekti

Bak kış geldi

Ki zaten gelecekti

Kendi başına

Yalnızlığımın altını çizdi

Sonrası, sonrası

Yağmurlardan ibaret fırtınalardan

Soğuk havada buz tutan küçük yalanlardan

Kapalı kapılardan, renkli ışıklardan

Vazgeçilmez hiçbir zaman can acıtandan

Vazgeçilmez hiçbir zaman

Dudaklarını donduran şu yalnızlığından

Sen güneşte bronzlaşırken

Sokaklarda dolaşırken

Odalarda kaynaşırken kimi bekledim ben

İnsanlar görmüyor tekrarlayıp ezberliyor

Sanki senle ben olmak istiyor, bölüp duruyor

Aylar geçti, ki zaten geçecekti

Bak kış geldi

Ki zaten gelecekti kendi başına

Yalnızlığımın altını çizdi

Sonrası sonrası

Yağmurlardan ibaret fırtınalardan

Soğuk havada buz tutan küçük yalanlardan

Kapalı kapılardan, renkli ışıklardan

Vazgeçilmez hiçbir zaman can acıtandan

Vazgeçilmez hiçbir zaman

Vazgeçilmez hiçbir zaman

Vazgeçilmez hiçbir zaman

Dudaklarını donduran şu yalnızlığından

Dudaklarını donduran şu yalnızlığından

Dudaklarını donduran şu yalnızlığından

Mentre ti abbronzi al sole

Mentre vagavo per le strade

Ho aspettato l'inverno mentre ci mescolavamo nelle stanze

La gente non dovrebbe ridere, non sapere mai dove sono

Lascia che piova, che le porte si chiudano

Ho aspettato

Passarono i mesi, che sarebbero passati

Guarda, l'inverno è arrivato

Che verrebbe comunque

Da solo

ha sottolineato la mia solitudine

dopo, dopo

dalle tempeste di pioggia

Delle piccole bugie che gelano nell'aria fredda

Attraverso porte chiuse, luci colorate

Indispensabile non è mai quello che fa male

Indispensabile mai

Da questa solitudine che ti gela le labbra

Mentre ti abbronzi al sole

Mentre vagavo per le strade

Chi ho aspettato mentre ci mescolavamo nelle stanze?

Le persone non vedono, ripetono e memorizzano

È come se volesse essere me e te, continua a dividersi

Passarono i mesi, che sarebbero passati

Guarda, l'inverno è arrivato

Che comunque verrebbe da solo

ha sottolineato la mia solitudine

dopo la posta

dalle tempeste di pioggia

Delle piccole bugie che gelano nell'aria fredda

Attraverso porte chiuse, luci colorate

Indispensabile non è mai quello che fa male

Indispensabile mai

Indispensabile mai

Indispensabile mai

Da questa solitudine che ti gela le labbra

Da questa solitudine che ti gela le labbra

Da questa solitudine che ti gela le labbra