Dach - Gedz

Czwarta rano w GDA, znowu nie mogę spać

Z myślami wieczne MMA, dokąd zmierza świat?

Jednego z przyjaciół opuścił brat

I każdy z nas odczuwa jego brak

Sam wiele razy myślałem, że to koniec

I przez to nienawidzę miłości, która nieraz bywa jak kat

Szare niebo płacze, te same ulice wyglądają dziś inaczej

Nie zmienią nic łzy wylane za stratę

Nie przywrócą żyć, które pokryte piachem są

Wychodzę na dach, by popatrzeć

Na moje miasto skąpane w kłamstwie

Czuję, że chce we mnie zatrzeć

Ostatki uczuć i pozbawić duszy na zawsze

Wychodzę na dach, by popatrzeć

Na moje miasto skąpane w kłamstwie

Czuję, że chce we mnie zatrzeć

Ostatki uczuć i pozbawić duszy na zawsze

Apatia chce mi inny tryb nadać

Deszcz?

Który to już dzień pada?

Stres?

Nie pozwól, by ten Cię zjadał

Co dzień to sobie powtarzam

Mniej przyjaciół, więcej wrogów

Jak nie wiadomo, o co chodzi, zawsze jest jeden powód

Jak nie wiesz komu ufać, to nie ufaj nikomu poza sobą

Bo sam ze sobą od kołyski do grobu

Jesteś, żyjesz, serce bije, oddychasz

I nieistotne, który raz się potykasz

Bylebyś tonąc się brzytwy nie chwytał

Bo niejeden poda ci ją, by z Twojego koryta jeść

Wychodzę na dach, by popatrzeć

Na moje miasto skąpane w kłamstwie

Czuję, że chce we mnie zatrzeć

Ostatki uczuć i pozbawić duszy na zawsze

Wychodzę na dach, by popatrzeć

Na moje miasto skąpane w kłamstwie

Czuję, że chce we mnie zatrzeć

Ostatki uczuć i pozbawić duszy na zawsze

Alle quattro del mattino alla GDA, non riesco più a dormire

Eterni pensieri MMA, dove sta andando il mondo?

Uno degli amici è stato lasciato da un fratello

E ognuno di noi sente la sua assenza

Molte volte io stesso ho pensato che fosse finita

E per questo odio l'amore, che a volte è come un carnefice

Il cielo grigio sta piangendo, le stesse strade oggi sembrano diverse

Le lacrime versate per la perdita non cambieranno nulla

Non riporteranno vite coperte di sabbia

Esco sul tetto a guardare

Sulla mia città bagnata di bugie

Sento che vuole cancellarmi

Resti di sentimenti e privano la tua anima per sempre

Esco sul tetto a guardare

Sulla mia città bagnata di bugie

Sento che vuole cancellarmi

Resti di sentimenti e privano la tua anima per sempre

L'apatia vuole darmi una modalità diversa

Piovere?

Che giorno sta già piovendo?

Fatica?

Non lasciare che questo ti mangi

Me lo ripeto ogni giorno

Meno amici, più nemici

Se non sai di cosa si tratta, c'è sempre una ragione

Se non sai di chi fidarti, allora non fidarti di nessuno tranne te stesso

Perché... con me stesso dalla culla alla tomba

Sei, vivi, il tuo cuore batte, respiri

E non importa a che ora inciampi

Finché non prendi in mano un rasoio quando stai annegando

Perché molti te lo daranno da mangiare dalla tua mangiatoia

Esco sul tetto a guardare

Sulla mia città bagnata di bugie

Sento che vuole cancellarmi

Resti di sentimenti e privano la tua anima per sempre

Esco sul tetto a guardare

Sulla mia città bagnata di bugie

Sento che vuole cancellarmi

Resti di sentimenti e privano la tua anima per sempre