Zo M' Afta Pou Agapisame - Giannis Ploutarhos

Μες στο πλήθος ξαφνικά χθες αργά το βράδυ

Με την άκρη του ματιού σε είδα να περνάς

Η μορφή σου μια κραυγή μέσα στο σκοτάδι

Κι ένας κόμπος στον λαιμό που με ξεπερνάς

Έφυγες κι εγώ ζω μ' αυτά που αγαπήσαμε

Τόσα «σ' αγαπώ» κι ούτε ένα δεν κρατήσαμε

Έπιασε βροχή άγρια χαράματα

Είπα «δεν μπορεί»

Κι έβαλα τα κλάματα

Δεν περίμενα ποτέ να σε δω μπροστά μου

Σ' ένα σύμπαν άσχετο βρέθηκα να ζω

Πήγα κάτι να σου πω κι ήσουν η σκιά

«Πάντα», μου ψιθύριζες, «θα σ' ακολουθώ»

Έφυγες κι εγώ ζω μ' αυτά που αγαπήσαμε

Τόσα «σ' αγαπώ» κι ούτε ένα δεν κρατήσαμε

Έπιασε βροχή άγρια χαράματα

Είπα «δεν μπορεί»

Κι έβαλα τα κλάματα

Tra la folla improvvisamente a tarda notte

Con la coda dell'occhio ti ho visto passare

La tua forma è un grido nel buio

E un nodo al collo che mi hai superato

Te ne sei andato e io vivo con ciò che amavamo

Abbiamo tenuto tanti "ti amo" e non uno solo

All'alba piovve selvaggiamente

Ho detto "non posso"

E ho pianto

Non mi sarei mai aspettato di vederti davanti a me

Mi sono ritrovato a vivere in un universo irrilevante

Sono andato a dirti qualcosa e tu eri l'ombra

"Sempre", mi hai sussurrato, "Ti seguirò"

Te ne sei andato e io vivo con ciò che amavamo

Abbiamo tenuto tanti "ti amo" e non uno solo

All'alba piovve selvaggiamente

Ho detto "non posso"

E ho pianto