Beest Bij Nacht - Heidevolk

Dwalend in het diepe woud

Doolt een man bij dag, maar een beest bij nacht

's Avonds wijkt hij van het pad

Als het licht der maan zijn geest bevangt

Met het duister komt de roes

Zijn geweten kwijnt door bezetenheid

Drang te doden, dorst naar bloed

Als het maanlicht straalt en de wolf ontwaakt

Nacht die nadert, angst en vrees

Heersen in de dorpen voor het beest

Driften gieren door zijn lijf

Als zijn valse aard, weer bovendrijft

Wreed verscheurt hij al het volk

Dat zich 's Avonds laat nog waagt op straat

Langs zijn kaken schuim en bloed

Als hij is bevrijd van zijn menselijkheid

Diep in de nacht

Diep in het woud

Zwervende ziel

Eenzaam en koud

Vurige blik

Dwalend bij dag

Vlammende tong

Dodend bij nacht

Dreigend doem het beest op, lam van doodsangst is zijn prooi

Wolfsgedaante, kaken wijd gesperd

Dan verzinken tanden en zijn klauwen in het vlees

Stilte wordt doorbroken door gekrijs

Slachtoffer gevonden en genadeloos geslacht

In het bleke schijnsel van de maan

Wandaad bracht hem schande, schaamte kwelt de man bij dag

Mens en beest verenigd in zijn hart

Beest bij nacht

Vagando nella foresta profonda

Un uomo vaga di giorno, ma una bestia di notte

Di notte devia dal sentiero

Quando la luce della luna cattura la sua mente

Con il buio arriva l'ebbrezza

La sua coscienza langue per la possessione

Voglia di uccidere, sete di sangue

Quando il chiaro di luna splende e il lupo si sveglia

Notte che si avvicina, paura e paura

Governare nei villaggi per la bestia

Guida urlando attraverso il suo corpo

Quando la sua falsa natura torna a galla

Crudemente fa a pezzi tutte le persone

Che a tarda notte si avventura ancora in strada

Lungo le sue mascelle schiuma e "sangue"

Quando viene liberato dalla sua umanità

Nel mezzo della notte

Nel profondo della foresta

anima errante

solitario e freddo

sguardo infuocato

vagando di giorno

lingua fiammeggiante

Uccidere di notte

Minacciando incombe la bestia, l'agnello dell'agonia è la sua preda

Forma di lupo, mascelle spalancate

Poi i denti e i suoi artigli affondano nella carne

Il silenzio è rotto dalle urla

Vittima trovata e massacrata senza pietà

Nel pallido bagliore della luna

Il misfatto gli ha portato vergogna, la vergogna tormenta l'uomo di giorno

Uomo e bestia uniti nel suo cuore

Bestia di notte