Een Geldersch Lied - Heidevolk

Ik ben uit Geldersch bloed;

Geen vleitoon klinkt mij zoet;

Mijn volksspraak, luttel rond

Geeft nog de klank terug

Uit onzer vaadren mond

Bij de eiken, aan den top

Eens heuvels, wies ik op

In heiden zonder baan

Leerde ik ter jacht geschort

Mijne eerste treden gaan

Mijn arm is 't wild geducht:

Den reebok helpt geen vlugt

Het zijn geen scherpe tand

Als, in mijn dreigend roer

Een snelle dood ontbrandt

Ik smaa den lauwer niet

Dien 't koor des Vredes biedt

Maar schat een andren meer!

De krans, door 't zwaard verdiend

Is ook een krans der Eer!

En gesp ik 't harnas aan

Ik volg geen vreemde daân:

Op Rossems heldenspoor

Zweeft mij, in stralend licht

Het beeld der zege voor

Ik ben uit Geldersch bloed!

Opregt is mijn gemoed;

Aan eenvoud heb ik lust:

Met pracht en weeld komt zorg;

Genoegzaamheid baart rust

Sono di sangue Gelder;

Nessuna lusinga mi suona dolce;

Il mio discorso popolare, un po' in giro

Restituisce ancora il suono

Dalla bocca di nostro padre

Alla quercia, in alto

Una volta colline, cancello

Inheids senza lavoro

Ho sospeso la caccia allo studente

I miei primi passi vanno

Il mio braccio è selvaggiamente formidabile:

Il reebok non aiuta la velocità

Non sono denti aguzzi

Se, nel mio elmo minaccioso

Si accende una morte rapida

Non disdegno l'alloro

Servi il coro di pace

Ma tesoro un altro di più!

La corona, guadagnata con la spada

È anche una corona d'onore!

E mi allaccio l'imbracatura

Non seguo uno sconosciuto:

Sulle tracce dell'eroe di Rossem

Fai galleggiare me, in una luce radiosa

L'immagine della vittoria per

Vengo dal sangue di Gelderland!

Sincera è la mia mente;

Mi piace la semplicità:

Con splendore e ricchezza arriva la cura;

La soddisfazione porta la pace