Het Wilde Heer - Heidevolk

Sterker woedt de storm

Met het korten van de dagen

Tussen 't leven en de dood

Zal de grens vervagen

Joeltijd breekt weer aan

En de hemelen gaan koken

In de koude wintermaand

Trekken ruiters langs de wolken

Keerzang:

Wodan’s leger rijdt door de nacht

Als dood en leven bijeen zijn gebracht

Woedend raast het Wilde Heer

Voorvaders, door ons vereerd

Twaalf nachten stormt door de lucht

Het Wilde Heer met luid gerucht

Wodan’s leger rijdt door de nacht

Als dood en leven bijeen zijn gebracht

Woedend raast het Wilde Heer

Voorvaders, door ons vereerd

Aan de einder sterft de zon

En de duisternis zal vallen

Het dodenheer keert weer

Uit de hoge hallen

Het rad wordt dan verbrand

En brengt licht in donkere tijden

In de langste nacht

Zullen doden rijden

Aan de einder sterft de zon

En de duisternis zal vallen

Het dodenheer keert weer

Uit de hoge hallen

Hoor en aanschouw

't Wilde Heer

In de winterkou

Lang duurt de nacht

't Wilde Heer

Gaat aan 't zwerk op jacht

Helden van weleer

Dalen woest op Midgard neer

Als het duister valt

En de hoorn weerschalt

Twaalfde nacht, het leven lonkt

Als huiswaarts trekt het Heer

Uit het zuiden keert de zon naar 't noorden weer

Più forte infuria la tempesta

Con l'accorciarsi delle giornate

Tra vita e morte

La linea sarà sfocata

Il tempo di Joel sta arrivando di nuovo

E i cieli cucineranno

Nel freddo mese invernale

Attira i motociclisti oltre le nuvole

Canzone di svolta:

L'esercito di Woden cavalca nella notte

Quando morte e vita si uniscono

Furiosamente infuria il Signore Selvaggio

Antenati, da noi venerati

Dodici notti tempeste attraverso il cielo

Il Signore Selvaggio con voci rumorose

L'esercito di Woden cavalca nella notte

Quando morte e vita si uniscono

Furiosamente infuria il Signore Selvaggio

Antenati, da noi venerati

Alla fine il sole muore

E l'oscurità cadrà

Il signore dei morti ritorna

Dalle sale alte

La ruota viene quindi bruciata

E porta la luce nei tempi bui

Nella notte più lunga

Guiderò morto

Alla fine il sole muore

E l'oscurità cadrà

Il signore dei morti ritorna

Dalle sale alte

ascolta ed guarda

Il Signore Selvaggio

Nel freddo invernale

La notte è lunga

Il Signore Selvaggio

Va a lavorare a caccia

Eroi d'altri tempi

Scendi selvaggiamente su Midgard

Quando cala il buio

E il clacson risuona

Dodicesima notte, la vita chiama

Quando va a casa va Signore

Da sud il sole ritorna a nord