Шукай - HURMA

Нашапчы мне на вуха сваю псеўда-навуку, нашапчы.

У забытым завулку нас з табою завуць да шыпшын.

Два кароткія цені, нібы сны-летуценні зімы.

Як маўклівае гета, толькі помні, што гэта не мы.

Шукай мяне, гукай мяне, як клічуць сонца па вясне,

I рэкі ўсе выходзяць з берагоў.

Знайдзі мяне, згубі мяне на яве, альбо толькі ў сне,

Хавай мяне ў цяпло сваіх снягоў.

Асцярожна і ціха жыць, як дыхаць, і дыхаць, як жыць.

Хто бяжыць, не саб’ецца, толькі слухай, як сэрца дрыжыць.

Невядомае гора ўздымаецца з горных вышынь.

І да самых аблокаў ахінае аблога душы.

Шукай мяне, гукай мяне, як клічуць сонца па вясне,

I рэкі ўсе выходзяць з берагоў.

Знайдзі мяне, згубі мяне на яве, альбо толькі ў сне,

Хавай мяне ў цяпло сваіх снягоў.

Шукай мяне, гукай мяне, як клічуць сонца па вясне,

I рэкі ўсе выходзяць з берагоў.

Знайдзі мяне, згубі мяне на яве, альбо толькі ў сне,

Хавай мяне ў цяпло сваіх снягоў.

Sussurra all'orecchio la tua pseudoscienza, sussurra.

In un vicolo dimenticato io e te ci chiamiamo rosa canina.

Due ombre corte, come sogni-sogni d'inverno.

Come un ghetto silenzioso, ricorda solo che non siamo noi.

Cercami, chiamami, come chiama il sole in primavera,

E i fiumi straripano tutti dalle loro sponde.

Trovami, perdimi nella realtà, o solo in sogno,

Nascondimi nel calore delle tue nevi.

Vivi con attenzione e in silenzio mentre respiri e respira mentre vivi.

Chi corre non sarà schiacciato, ascolta solo il tuo cuore tremare.

Una montagna sconosciuta sorge dalle alture della montagna.

E l'assedio dell'anima avvolge le nuvole.

Cercami, chiamami, come chiama il sole in primavera,

E i fiumi straripano tutti dalle loro sponde.

Trovami, perdimi nella realtà, o solo in sogno,

Nascondimi nel calore delle tue nevi.

Cercami, chiamami, come chiama il sole in primavera,

E i fiumi straripano tutti dalle loro sponde.

Trovami, perdimi nella realtà, o solo in sogno,

Nascondimi nel calore delle tue nevi.