Wilk - Kacper HTA, Słoń, Jongmen

Jestem jak wilk, który biegnie sam w ciemnym lesie

Nawet bez watahy też dam sobie rade

Pędzę dziś przed siebie, nie mam szczęścia na tapecie

Pod łapami czuję ziemię, śnieg prószy po ramionach

W moich oczach znajdziesz wszystko, błękit oceanu

Wszystko zmierza, do wypełnienia planu

Nikt nie chce podejść, sam omijam innych

Skazany na samotność, nawet złapany niewinny

Dam sobie rade i kiedy jest najgorzej

Też dam sobie rade, jeśli opuścisz mnie Boże

Gorzej być nie może, za mną wielkie morze krwi

Nawet sierść mam czerwoną i czerwone łzy

Spójrz w moje kły, widzisz gniew?

Wielki zawód?

Pożeram kłusowników i nie potrzebuje czasu

Już nie zapinaj pasów, niesie wilka do lasu

Krzyk ofiar słychać już nawet z tarasu

Biegł przez puszcze, góry, pola

Nikt z was schwytać go nie zdołał

Warczy gdy nadchodzi zmora

Broni stada wilk

Broni stada wilk…

Jestem jak wilk, nocny łowca, wiem że mam złą sławę

Jeśli wpadnę w sidła mogę odgryźć własną łapę

Już całe miasto zna mnie, bo choć przemierzam je jak duch

Mój głos rozchodzi się pośród pokrytych mrokiem wzgórz

Nas dwóch to nie wyjątek, chłopcze wiedz, że jest nas wielu

Bardzo dobrze wiem jak pachnie moja własna krew na śniegu

Jeśli nie znasz reguł w puszczy wróć do stada wiejskich kundli

Bo rzeczywistość jest surowa jak pustkowia tundry

Umiem ugryźć, choć już nauczyłem się mieć dystans

W zagrożeniu mogę uruchomić tryb: wścieklizna

Płynie mi krew z pyska, kiedy baraszkuję w truchle

Tym farbowanym lisom rzucam ironiczny uśmiech

Dumnie stoję na pogorzelisku krzycząc: wiwat Polska

Ty nadzierasz z nami ryj pod sceną jakbyś wypadł z okna

Niech każda dwulicowa żmija dzisiaj zdycha w torsjach

To Słoń, Kacper, zwierzęcy instynkt, likantropia

Głęboki ślad, na twardym śniegu na rzeki brzegu

Przed wejściem do lasu w biegu, w świecie bez reguł

Od początku słońca ku niebu, aż po sam biegun

Do końca gdzie rzeka rwąca, z natury gniewu

Biegnę dziki jak wiking, łapa się nie podwinie

Wychował mnie las a czas inaczej płynie

Brak mi ludzkich cech, to pech, stos niepowodzeń

Nie dasz rady, nie lękać się gdy staniesz na mej drodze

Mam demoniczne moce, w świecie piekielnej krzywdy

Choć obce mi każde imię znajome żywym

Jestem ostatnim słowem, nadzieję nim zrobię zamach

Wygryzę zębami z szyi jabłko Adama

Każda moja ofiara którą chcę brać na litość

Prawie się daje złapać, mógłbym przysiąc

Gdyby mógł, mój węch i słuch wywęszył ruch

Ślina z pyska, twoja krew tryska, mów do mnie duch

Sono come un lupo che corre da solo in una foresta oscura

Anche senza il pacco, posso farlo anche io

Oggi vado di corsa, sono sfortunato con la carta da parati

Sento il terreno sotto le mie zampe e la neve mi rotola giù per le spalle

Nei miei occhi troverai tutto, il blu dell'oceano

Tutto si sta muovendo verso la realizzazione del piano

Nessuno vuole venire, io stesso evito gli altri

Condannato alla solitudine, persino colto innocente

Posso farlo e quando è peggio

Posso farlo anche io, se mi lasci, Dio

Non potrebbe essere peggio, c'è un grande mare di sangue dietro di me

Ho anche i capelli rossi e le lacrime rosse

Guarda le mie zanne, riesci a vedere la rabbia?

Grande professione?

Mangio i bracconieri e non ho bisogno di tempo

Non allacciate più le cinture di sicurezza, sta portando il lupo nel bosco

Le urla delle vittime si sentono anche dal terrazzo

Corse attraverso foreste, montagne e campi

Nessuno di voi l'ha catturato

Ringhia quando arriva l'incubo

Il branco del lupo si sta difendendo

Il lupo impacchetta le armi...

Sono come un lupo, un cacciatore notturno, so di essere famoso

Se sono intrappolato, posso mordermi la zampa

Tutta la città mi conosce già, perché anche se la percorro come un fantasma

La mia voce si leva tra le colline tenebrose

Noi due non facciamo eccezione, ragazzo sa che siamo in tanti

So benissimo che odore odora il mio stesso sangue nella neve

Se non conosci le regole nella foresta, torna al branco di bastardi del villaggio

Perché la realtà è cruda come le lande desolate della tundra

Posso mordere, anche se ho già imparato a mantenere le distanze

In pericolo, posso eseguire la modalità: rabbia

Il sangue scorre dalla mia bocca mentre gioco nella mia carcassa

Faccio un sorriso ironico a queste volpi tinte

Mi fermo con orgoglio sul luogo di un incendio e grido: esulta Polonia

Trafiggi il muso con noi sotto il palco come se fossi caduto dalla finestra

Che ogni vipera a due facce muoia oggi con vessazione

Questo è Elefante, Casper, istinto animale, licantropia

Un sentiero profondo, su neve dura in riva al fiume

Prima di entrare di corsa nella foresta, in un mondo senza regole

Dall'inizio del sole verso il cielo fino al polo stesso

Fino alla fine dove il fiume scorre impetuoso dalla natura della rabbia

Corro come un vichingo, la zampa non crollerà

Sono stato allevato dalla foresta e il tempo scorre in modo diverso

Non ho qualità umane, è sfortuna, un mucchio di fallimenti

Non puoi farlo, non aver paura quando mi ostacoli

Ho poteri demoniaci in un mondo di danni infernali

Sebbene mi sia estraneo ogni nome che conosco vivo

Io sono l'ultima parola, spero prima di fare uno swing

Morderò il pomo d'Adamo dal collo con i denti

Ogni sacrificio che voglio prendere per pietà

È quasi catturabile, avrei giurato

Se potesse, il mio olfatto e l'udito potrebbero sentire l'odore del movimento

Saliva dalla bocca, il tuo sangue sgorga, parlami spirito