İnsanlar - Kalben

Bir, iki, üç, dört milyar

Sekiz, dokuz, onüç

İnsanlar geçer gider aramızdan

Yanımızdan geçer gider

Hatrımı sormadan

Kırılır kalbim usanmadan

Düşer, düşer, düşer

Kırılır kalbim usanmadan

Düşer, düşer

Ah yine de çok güzel sevmek seni

Diğerleriyle aynı yerde

Ah yine de çok farklı sevmek seni

Diğerlerinden

Dönüşüyor sesler

Onlar şimdi başka şeyler

Anlatır ciğerlerimden, ciğerlerimden

Ah yine de çok farklı sevmek seni

Diğerlerinden

Ah yine de çok güzel sevmek seni

Diğerleriyle aynı yerde

Bir yalnızlık çalar kapıları teker, teker

Sen rüzgar zannedersin

İçinde bir yalnızlık eser

Kırılır kalbim usanmadan düşer

Ah yine de çok farklı sevmek seni

Diğerlerinden

Ah yine de çok güzel sevmek seni

Diğerleriyle aynı yerde

Uno, due, tre, quattro miliardi

otto, nove, tredici

Le persone ci passano accanto

Ci passa accanto

senza chiedermelo

Il mio cuore si spezza senza stancarmi

cade, cade, cade

Il mio cuore si spezza senza stancarmi

cade, cade

Oh, è ancora così bello amarti

nello stesso posto degli altri

Oh, ti amo ancora in modo così diverso

da altri

Voci in trasformazione

sono altre cose adesso

Racconta dei miei polmoni, dei miei polmoni

Oh, ti amo ancora in modo così diverso

da altri

Oh, è ancora così bello amarti

nello stesso posto degli altri

Una solitudine bussa alle porte una ad una

Pensi che sia il vento

Un artefatto di solitudine

Il mio cuore è spezzato, cade senza stancarsi

Oh, ti amo ancora in modo così diverso

da altri

Oh, è ancora così bello amarti

nello stesso posto degli altri