Doz - Kuzgun, Gavi

Sonumuz kara toprak

Maziyi bana sorma

Zamandaki paradokslar

Karanlık bi' yola zorlar

Karışmalı aklımdaki kelimeler

Görüyorum başarılmaz denemeden

Duruşmalı senelerde saniyeler

Değerlidir en büyük zirvelerden

Yaşam için savaşırız mücadele peşin

Kendimizle yarışırken düşünmekte şehir

Karakterin belli eder kafiyeler değil

Sanıyosun kaygıların panzehiri zehir

Bu yolun bi çıkış yolu yok

Yaşamak için yine ararız bi yol

Uçuruma sürükler bizim gibileri ama sakın takılmayın tanıklara kapanır bu kapı

sizlere

Boş gibi görünür tabi eski bi dost

Umrumda değil inan kafadayız bak bize big boss

Konuşurken oğlum bizle almalısın damarından yüksek doz

Sonumuz kara toprak

Maziyi bana sorma

Zamandaki paradokslar

Karanlık bi' yola zorlar

Sonumuz kara toprak

Maziyi bana sorma

Zamandaki paradokslar

Karanlık bi' yola zorlar

Emin olun bizi daha tanımıyosunuz ama yakında gelicez hepinizle karşı karşıya

Tahammül sınırları sıfırın altında çok konuşmanız size kesinlikle yaramaz

Karanlığın içinde bi takım herkesin kafası kaçık, yürüyoruz koşar adımla

Kaçmak bize göre etik değil

Her dakika tetikteyiz

Herkes kendinden emin

Ödüyoruz bu yolların bedelini

Sıkıntılar bırakmadı peşimizi

Gece gündüz düşledik hep ileriyi

Bu insanlar yok yere delirmedi

Kendime soramam

Karanlıkta kalmış soluk çiçek gibi

Olayımdan kopamam

Kaldım yine sisli gecenin tamamen ortasından çıkamam

Bulutların üstündeki kuş gibi özgürce uçamam

Gerçeklerdir gözü karartan siyahlar gibi bi gün ghettoda ben de fıttırcam

Yeni baştan başladım hayatıma sessiz ve de sakin

Geçmişimi bana hiç sorma

Zihinlerde yüksek dozda

Düşünceler birikir korla

Hedef için geç olur sonra

Akabinde oluşur isyan

Sonumuz kara toprak

Maziyi bana sorma

Zamandaki paradokslar

Karanlık bi' yola zorlar

Sonumuz kara toprak

Maziyi bana sorma

Zamandaki paradokslar

Karanlık bi' yola zorlar