Tā tas, mās - Lauris Reiniks, Rūta Reinika

Mās', mēness nav tikai miers

Viens tas tik apaļš un liels

Ne jau nozaudēts miegs

Ne jau tāpēc, ka lieks

Tas tik viens, tik liels

Tam ir bail tikai būt

Tam ir bail tikai degt

Nepamet kad nakts

Mās', saulei miera vairs nav

Mās', dienām skaita vairs nav

Un ne jau dēļ baltiem mākoņu salmiem

Tā dziest, tā deg un karsta kā Floridā nozagta diena

Tā skrien virs mums

Mās', zvaigznes nekrīt tāpat

Tās, tās grib mirt savādāk

Un kam lai vēl pastāstu

To kā man žēl tās, mās', cik žēl

Kā gribētos ķert tās plaukstās un mest

Tāpat vien lai skrien

Sorelle, la luna non è solo pace

Uno è così rotondo e grande

Non ho già perso il sonno

Non solo perché è ridondante

È così uno, così grande

Ha paura di essere e basta

Ha paura di bruciare

Non partire di notte

Sorelle, il sole non è più sereno

Mās', il numero di giorni è finito

E non a causa della nuvola bianca di paglia

Si spegne, brucia e fa caldo come un giorno rubato in Florida

Corre sopra di noi

Sorelle, le stelle non cadono così

Vogliono morire in modo diverso

E a chi altro dirlo

Quanto sono dispiaciuti, sorella mia, quanto sono dispiaciuti

Come vorrei prenderli nel palmo della tua mano e lanciarli

Lascialo correre