Mia Anapnoi - Maria Elena Kyriakou

Κλειστά τα μάτια μου κλειστά

Ζωή στα σκοτεινά, κι εσύ σκια

Εδώ σπασμένος ουρανός

Κι ο καιρός μια κραυγή

Που λέει «γιατί»

Απάντησε μου, πώς έγινες εχθρός

Της ύπαρξης μου πώς έσβησες το φως

Έχω πια μόνο μια αναπνοή

Απάντησε μου, φοβάμαι και απορώ

Έστω για λίγο πεθαίνω να σε δω

Μην αργείς μες στη σιωπή

Άλλη μια έχω αναπνοή

Ξανά σαν σφαίρα το μυαλό

Τρύπας και προσπαθώ για να σωθώ

Οργή κι αγάπη σαν σχοινιά

Κρατούν γερά μες στην καρδιά

Απάντησε μου, φοβάμαι και απορώ

Έστω για λίγο πεθαίνω να σε δω

Μην αργείς μες στη σιωπή

Άλλη μια έχω αναπνοή

Απάντησε μου, πώς έγινες εχθρός

Απάντησε μου, πώς έσβησες το φως

Άλλο μην αργείς

Γιατί έχω πια μια αναπνοή

I miei occhi sono chiusi

La vita nell'oscurità e la tua ombra

Cielo rotto qui

E il tempo un grido

Che dice "perché"

Rispondimi, come sei diventato un nemico

Come ho spento la luce della mia esistenza

Mi è rimasto solo un respiro

Rispondimi, sono spaventato e perplesso

Almeno per un po' muoio dalla voglia di vederti

Non tardare in silenzio

Un altro ho fiato

La mente di nuovo come una sfera

Tu prendi a pugni e io provo a salvarmi

Rabbia e amore come corde

Si attaccano al cuore

Rispondimi, sono spaventato e perplesso

Almeno per un po' muoio dalla voglia di vederti

Non tardare in silenzio

Un altro ho fiato

Rispondimi, come sei diventato un nemico

Rispondimi, come hai spento la luce

Non essere più in ritardo

Perché ora ho un respiro