Promień - Medium

Wsłuchasz się jak kapie perkusyjny deszcz

Hat, stopa, stopa, snare, czyli EKG serc

Serc EKG czyli snare, stopa, stopa, hat

Deszcz perkusyjny kapie jak się wsłuchasz w jego rewers

Siedzę sam, czas czasami przytłacza mnie też

Klawisz zawisł a więc odetnę mu pętle

Wiecie żaden ze mnie jazzman kompletnie

Jestem głuchy na wskazówki, zegar leczy dźwiękiem

Widzę odbicie na szybie, to moja twarz

Co chowa strach, głowa oparta o blat

Nie przeklinam, wystarczy że słowa są przekleństwem

Dla nich obojętne jest, czy kochasz ich orędzie

Bezdech, chcę tlen więc łapię przestrzeń

Kręcę epopeję dźwiękiem, tu, w reżyserce

Na scenie, melorecytuję, cóż mogę robić, wiesz

Jedyne czego tak bardzo się boję, to cień…

All i need is one mic

I właśnie wtedy kiedy zamykałem zeszyt

Pod moim oknem podszedł chłopiec wydobyć melodię

Moment akordeon intonował akord d-moll

Na pewno doleciał przestrzenią na trzecie piętro

Mam nadzieję że nadziałem Cię nadzieją

Jak Bachus wiem to, daję mu błogosławieństwo z resztą

Też pofrunął orzeł z reszką, z monetą

Bez tego to nielot a srebro jest dla niego celą

Wolny ptak który dba o swoje skrzydła

Widział nas i zatrzymał się na dachu jakby słyszał

Czytał w myślach, akordeonista zszedł z trawnika

Ptak zatrzepotał raz, wzbił się ponad sidła

Cisza.

Poszybował ponad bloki

Chowam oczy bo pod powiekami to mniej boli

Szukam analogii by pozbyć się tej niepewności

A jedyne co widzę dzień w dzień to cień wolności, jak pomnik…

Te chmury są tu chyba na złość

Zasłaniają światło, smutny kontur szaro-burych zasłon

Samobójczy szafot dla posłusznych katom

Gra tą lekarstwo aby udusić to miasto

Mieszkańcom powiedz że zabrakło Ci już liter

Zdań, słów, analogii, znaków, cyfer

Mam ich katalogi w bicie

Ikoną nie jestem, lecz odtworzyłeś mnie na pulpicie

Jak lampy zgasi ktoś, to bardzo dobrze

Bo nie chcę więcej byś oblepiał tą twarz wzrokiem

Ja chce być słowem, mową, dźwiękiem, czynem

A nie billboardem, co żyje byle kiczem

Nie o tym życie, to inna jego strona

Mój obraz ma sugerować, a nie wyglądać

Droga do bogactw to wciąż pozorna droga

Ufaj promieniom słońca, a wyjdziesz z cienia, zobacz…

Sentirai gocciolare la pioggia gocciolante

Cappello, piede, piede, rullante o ECG di cuori

Cuori ECG, ovvero rullante, piede, piede, cappello

La pioggia del tamburo gocciola quando ascolti il ​​suo rovescio

Mi siedo da solo, a volte anche il tempo mi travolge

La chiave è appesa, quindi taglierò i suoi anelli

Sai, non sono un jazzista completo

Sono sordo alle indicazioni, l'orologio guarisce con il suono

Riesco a vedere il riflesso sul vetro, questa è la mia faccia

Ciò che la paura nasconde, la testa poggia sul piano del tavolo

Non sto maledicendo, basta che le parole siano una maledizione

A loro non importa se ami il loro messaggio

Apnea, voglio ossigeno, quindi prendo spazio

Faccio un'epopea con il suono, qui nel regista

Sul palco recito, cosa posso fare, lo sai

L'unica cosa che temo tanto è l'ombra...

Tutto ciò di cui ho bisogno è un microfono

E proprio quando ho chiuso il taccuino

Un ragazzo si è avvicinato alla mia finestra per tirare fuori una melodia

Il momento della fisarmonica ha cantato un accordo di re minore

Deve aver raggiunto il terzo piano attraverso lo spazio

Spero di aver dato speranza a te

Poiché Bacco lo sa, gli do la mia benedizione con il resto

Volava anche un'aquila con la coda, con una moneta

Senza di essa, è incapace di volare e l'argento è il suo obiettivo

Un uccello libero che si prende cura delle sue ali

Ci vide e si fermò sul tetto come se potesse sentire

Lesse nella sua mente mentre il fisarmonicista scendeva dal prato

L'uccello svolazzò una volta, si librò sopra le insidie

Silenzio.

Volò sopra i blocchi

Nascondo gli occhi perché mi fa meno male sotto le palpebre

Sto cercando un'analogia per sbarazzarmi di questa incertezza

E l'unica cosa che vedo giorno dopo giorno è un'ombra di libertà, come un monumento...

Queste nuvole sono probabilmente là fuori per dispetto

Bloccano la luce, il triste contorno delle tende grigie e grigie

Un patibolo suicida per chi obbedisce ai torturatori

Sta suonando quella medicina per strangolare questa città

Dì ai residenti che hai finito le lettere

Frasi, parole, analogie, segni, numeri

Ho i loro cataloghi in fuga

Non sono un'icona, ma mi hai ricreato sul desktop

Se qualcuno spegne le lampade, va benissimo

Perché non voglio più che fissi gli occhi su quella faccia

Voglio essere parola, parola, suono, azione

E non un cartellone pubblicitario, che vive di qualsiasi kitsch

La vita non parla di questo, è un altro lato di esso

La mia pittura vuole suggerire, non guardare

La strada per la ricchezza è ancora una strada apparente

Fidati dei raggi del sole e uscirai dall'ombra, guarda...