Yeki Hast - Morteza Pashaei

یکی هست تو قلبم که هر شب واسه اون می نویسم اون خوابه

نمیخوام بدونه واسه اون که قلب من این همه بی تابه

یه کاغذ یه خودکار دوباره شده همدم این دل دیوونه

یه نامه که خیسه پر از اشکه و کسی بازم اونو نمیخونه

یه روز همینجا توی اتاقم یه دفعه گفت داره میره

چیزی نگفتم آخه نخواستم دلشو غصه بگیره

گریه می کردم درو که می بست می دوستم که می میرم

اون عزیزم بود نمی تونستم جلوی راشو بگیرم

می ترسم یه روزی برسه که اونو نبینم بمیرم تنها

خدایا کمک کن نمی خوام بدونه دارم جون میکنم اینجا

سکوت اتاقو داره می شکنه تیک تاک ساعت رو دیوار

دوباره نمیخواد بشه باور من که دیگه نمیاد انگار

یه روز همینجا توی اتاقم یه دفعه گفت داره میره

چیزی نگفتم آخه نخواستم دلشو غصه بگیره

گریه می کردم درو که می بست می دوستم که می میرم

اون عزیزم بود نمی تونستم جلوی راشو بگیرم

یکی هست تو قلبم که هر شب واسه اون می نویسم و اون خوابه

نمیخوام بدونه واسه اونه که قلب من این همه بی تابه

یه کاغذ یه خودکار دوباره شده همدم این دل دیوونه

یه نامه که خیسه پر از اشکه و کسی بازم اونو نمیخونه

Ce n'è uno nel mio cuore di cui scrivo ogni notte, dorme

Non voglio saperlo perché il mio cuore è così impaziente

Un pezzo di carta è tornato ad essere compagno di questo cuore pazzo

Una lettera intrisa di lacrime e nessuno la legge più

Un giorno, proprio qui nella mia stanza, disse che se ne sarebbe andato

Non ho detto niente perché non volevo che fosse triste

Ho pianto quando la vendemmia è finita e ho amato il fatto che stavo morendo

Era la mia bambina, non potevo fermarla

Ho paura che un giorno non lo vedrò e morirò da solo

Dio mi aiuti, non voglio sapere che vivo qui

Il silenzio della stanza sta rompendo l'orologio sul muro

Non vuole credermi di nuovo che sembra non venire più

Un giorno, proprio qui nella mia stanza, disse che se ne sarebbe andato

Non ho detto niente perché non volevo che fosse triste

Ho pianto quando la vendemmia è finita e ho amato il fatto che stavo morendo

Era la mia bambina, non potevo fermarla

Ce n'è uno nel mio cuore di cui scrivo ogni notte e dorme

Non voglio saperlo perché il mio cuore è così impaziente

Un pezzo di carta è tornato ad essere compagno di questo cuore pazzo

Una lettera intrisa di lacrime e nessuno la legge più