Özlüyorum - Nil Karaibrahimgil

Nasıl oldu biz de anlamadık

Birden evlerimize kapandık

Dünyayı bir virüs mü ne sarmış

Öldürürmüş hiç şakası yokmuş

Özlüyorum arkadaşlarımı

Annemi babamı özlüyorum

Sokaktan geçen yabancılara

Omzumla çarpmayı özlüyorum

Nereye kadar bu karantina

Sen biliyor musun valentina?

Çiçekler açıyorlar dışarda

Baharın da hiç haberi yokmuş

Özlüyorum arkadaşlarımı

Annemi babamı özlüyorum

Sokaktan geçen yabancılara

Omzumla çarpmayı özlüyorum

Geçecek bu günler de geçecek

Her şey gibi anısı kalacak

Herkesin bir yanı güçlenecek

Herkesin bir yanı solucak

Nereye kadar bu karantina

Sen biliyor musun valentina?

Çiçekler açıyorlar dışarda

Baharın da hiç haberi yokmuş

Özlüyorum arkadaşlarımı

Annemi babamı özlüyorum

Sokaktan geçen yabancılara

Omzumla çarpmayı özlüyorum

Yanyana olmayı özlüyorum

Size sarılmayı özlüyorum

Come è successo, anche noi non abbiamo capito

Improvvisamente siamo chiusi nelle nostre case

Cosa ha circondato il mondo di un virus?

Non ha ucciso per scherzo

mi mancano i miei amici

mi mancano mia madre e mio padre

A sconosciuti di passaggio

Mi manca colpire la mia spalla

Quanto è lontana questa quarantena

conosci valentina?

I fiori stanno sbocciando fuori

Anche la primavera non ha avuto notizie

mi mancano i miei amici

mi mancano mia madre e mio padre

A sconosciuti di passaggio

Mi manca colpire la mia spalla

Passeranno anche questi giorni

Sarà un ricordo come tutto il resto.

Tutti saranno più forti

Una parte di ognuno svanirà

Quanto è lontana questa quarantena

conosci valentina?

I fiori stanno sbocciando fuori

Anche la primavera non ha avuto notizie

mi mancano i miei amici

mi mancano mia madre e mio padre

A sconosciuti di passaggio

Mi manca colpire la mia spalla

Mi manca stare insieme

mi manca abbracciarti