Yol - Niyazi Koyuncu

Dağlarun yamacına çıktım oturamadum

Seni gördüm karşımda ama inanamadum

Kaçtım gittim oradan ardıma bakamadım

Sen gittin ya buradan sensiz var olamadım

İndim dere düzüne gözlerim yaşla doldu

Ağlamaya doymadum yaşlar sel oldi aktı

Seninle oturduğumuz kayalar yosun tuttu

Senin ela gözlerin kalbimi yaktı gitti oy

Bu sevdalık olur mu sensiz hiç yaşanır mı?

Seni görmeden geçen gün günden sayılır mı?

Düştüm senin peşine aradım bulamadım

Savruldum gurbet elde ama tutunamadım

Geçti gitti yıllarım hiçbir şey anlamadum

Sen gittin ya buradan sensiz var olamadım

Bu sevdalık olur mu sensiz hiç yaşanır mı?

Seni görmeden geçen gün günden sayılır mı?

Sono salito sulle pendici delle montagne, non potevo sedermi

Ti ho visto davanti a me ma non potevo crederci

Sono scappato, non potevo guardarmi dietro

Te ne sei andato, non potrei esistere senza di te da qui

Scesi il ruscello dritto, i miei occhi si riempirono di lacrime

Non riesco a smettere di piangere, le lacrime sono diventate un'inondazione

Le rocce dove ci siamo seduti con te hanno del muschio

I tuoi occhi color nocciola hanno bruciato il mio cuore

Sarà amore o sarà mai vissuto senza di te?

Un giorno senza vederti conta come un giorno?

Ti ho inseguito, non riuscivo a trovarti

Sono stato buttato via, ma non potevo resistere

I miei anni sono passati e non ho capito niente

Te ne sei andato, non potrei esistere senza di te da qui

Sarà amore o sarà mai vissuto senza di te?

Un giorno senza vederti conta come un giorno?