Правілы - Nizkiz

Як нешта яскравае, што вядзе далей

Як думкi за каваю: жыць i не сталець

Як сэрца пазычыць i не забiраць

Я ведаю правiлы, правiлы

Як словы, што камянi, падаюць да ног

“У iншых абставiнах я б, канешне, змог

Зрабiць штосьцi важнае

А не абяцаць!”

— такiя вось траблы, траблы

Мы выйшлi на вулiцу, і кожны з нас

Не ведаў, куды iсцi

Напэўна, праз

Гадзiну згубiлicя б

Але ж хтосць уздыме сцяг

Мы выйшлi на вулiцу

Знянацку так

Каму мы патрэбныя, калi не сабе

Калi ўсё адметнае адмятае свет

Калi позiрк стомлены ачуняе зноў

I мы з табой марылi aб адным:

Дзе тата з матуляю ўсмiхаюцца

Дзе наша ўтульнае пасаромiць нас

I так нечакана сярод простых размоў

Адчуеш, што правiльна, правiльна

Мы выйшлi на вулiцу, і кожны з нас

Не ведаў, куды iсцi

Напэўна, праз

Гадзiну згубiлicя б

Але ж хтосць уздыме сцяг

Мы выйшлi на вулiцу

Знянацку так

Мы выйшлi на вулiцу, і кожны з нас

Не ведаў, куды iсцi

Напэўна, праз

Гадзiну згубiлicя б

Але ж хтосць ўздыме сцяг

Мы выйшлi на вулiцу

Знянацку так

Мы выйшлi на вулiцу, і кожны з нас

Не ведаў, куды iсцi

Напэўна, праз

Гадзiну згубiлicя б

Але ж хтосць ўздыме сцяг

Мы выйшлi на вулiцу, вуліцу, вуліцу, вуліцу

Мы выйшлi на вулiцу, і кожны з нас

Не ведаў, куды iсцi

Напэўна, праз

Гадзiну згубiлicя б

Але ж хтосць ўздыме сцяг

Мы выйшлi на вулiцу

Знянацку так

Як нешта яскравае, што вядзе далей

Як думкi за каваю: жыць i не сталець

Як сэрца пазычыць i не забiраць

Я ведаю правiлы, правiлы

Come qualcosa di luminoso che conduce

Come i pensieri davanti al caffè: vivere e non crescere

Come prendere in prestito un cuore e non portarlo via

Conosco le regole, le regole

Come parole che i sassi cadano ai tuoi piedi

“In altre circostanze, ovviamente, sarei in grado di farlo

Fai qualcosa di importante

E non promettere!”

- questi sono i guai, guai

Siamo usciti fuori, e ognuno di noi

Non sapevo dove andare

Probabilmente attraverso

Un'ora andrebbe persa

Ma qualcuno alzerà la bandiera

Siamo andati fuori

Improvvisamente così

Chi ha bisogno di noi se non di noi stessi

Quando tutto ciò che è distintivo spazza via il mondo

Quando lo sguardo è stanco si riprende

E tu ed io ne abbiamo sognato uno:

Dove papà e mamma sorridono

Dove il nostro intimo ci metterà in imbarazzo

E così inaspettato tra semplici conversazioni

Sentirai che è giusto, giusto

Siamo usciti fuori, e ognuno di noi

Non sapevo dove andare

Probabilmente attraverso

Un'ora andrebbe persa

Ma qualcuno alzerà la bandiera

Siamo andati fuori

Improvvisamente così

Siamo usciti fuori, e ognuno di noi

Non sapevo dove andare

Probabilmente attraverso

Un'ora andrebbe persa

Ma qualcuno alzerà la bandiera

Siamo andati fuori

Improvvisamente così

Siamo usciti fuori, e ognuno di noi

Non sapevo dove andare

Probabilmente attraverso

Un'ora andrebbe persa

Ma qualcuno alzerà la bandiera

Siamo usciti per la strada, la strada, la strada, la strada

Siamo usciti fuori, e ognuno di noi

Non sapevo dove andare

Probabilmente attraverso

Un'ora andrebbe persa

Ma qualcuno alzerà la bandiera

Siamo andati fuori

Improvvisamente così

Come qualcosa di luminoso che conduce

Come i pensieri davanti al caffè: vivere e non crescere

Come prendere in prestito un cuore e non portarlo via

Conosco le regole, le regole