Ik Mis Je - Paul de Leeuw, Metropole Orkest

Leeg is je stoelIn het stille huis

En het gras in de tuin

Moet ik maaien

Ik ga binnenkort

De straat heus weer op

Nu zet ik je hoed

Op m’n kop

En snuif je jas op

Jij bent er niet

Je komt nooit meer terug

In de spiegel zie ik

Een hoedje van verdriet

En ik heb het zo koud

Hoewel ik nog leef

Maar mijn ziel is van hout

Nat hout, dat niet brandt

Ik trek je jas aan

Ik mis je

Ik mis je

Ik mis je

Alle dagen weer

Ik mis je

Ik mis je

Ik mis je

En het doet zo’n zeer

Laat me nu denken, aan de jaren

Dat je ergens met me naar toe ging

Op zondag zaten we bij Hoppe

Of aan de Sloterplas

Als ik stil ben hoor ik je

Terwijl je lacht

In deze nacht

Ik mis je

Ik mis je

Ik mis je

Alle dagen weer

Ik mis je

Ik mis je

Ik mis je

En het doet zo’n zeer

Vuoto è il tuo posto nella casa silenziosa

E l'erba del giardino

Devo falciare

Vado presto

Di nuovo in strada

Ora ti metto il cappello

sulla mia testa

E annusa il tuo cappotto

non sei

Non torni mai più

Nello specchio vedo

Un cappello di tristezza

E ho così freddo

Anche se sono ancora vivo

Ma la mia anima è di legno

Legno bagnato che non brucia

Ti ho messo il cappotto

Mi manchi

Mi manchi

Mi manchi

ogni giorno di nuovo

Mi manchi

Mi manchi

Mi manchi

E fa così male

Lasciami ora pensare agli anni

Che sei andato da qualche parte con me

La domenica eravamo a Hoppe

O presso Sloterplas

Quando sono tranquillo ti sento

Mentre ridi

In questa notte

Mi manchi

Mi manchi

Mi manchi

ogni giorno di nuovo

Mi manchi

Mi manchi

Mi manchi

E fa così male