Onder De Appelboom - Paul de Leeuw, Metropole Orkest

Ik kwam thuis

't Was een uur of acht

En zeldzaam zacht

Voor de tijd van 't jaar

De tuinbank stond klaar

Onder de appelboom

Ik ging zitten en zat te kijken

Hoe de buurman in z’n tuin

Nog aan 't spitten was

De nacht kwam uit de aarde

Een blauwer wordend licht

Hing in de appelboom

Toen werd het langzaam weer te mooi om waar te zijn

De dingen van de dag verdwenen voor de geur van honing

Er lag weer speelgoed in 't gras

En veilig in 't huis lachten de kinderen

In 't pad tot waar ik zat

Tot onder de appelboom

En later hoorde ik de vleugels van ganzen in de hemel

Hoorde ik hoe stil en leeg 't aan 't worden was

Gelukkig zat er iemand naast me

Om precies te zijn

Jij was 't die naast me kwam zitten

Onder de appelboom

Zeldzaam zacht en dichtbij

Voor onze leeftijd

tornai a casa

Erano circa le otto

E raramente morbido

Per il periodo dell'anno

La panca da giardino era pronta

Sotto il melo

Mi sono seduto e seduto a guardare

Come il vicino nel suo giardino

Stavo ancora scavando

La notte venne dalla terra

Una luce più blu

Appeso al melo

Poi lentamente è diventato troppo bello per essere vero

Le cose del giorno scomparvero per l'odore del miele

C'erano di nuovo dei giocattoli nell'erba

E al sicuro in casa, i bambini ridevano

Nel percorso verso dove ero

Fino sotto il melo

E più tardi ho sentito le ali delle oche nel cielo

Ho sentito quanto stava diventando silenzioso e vuoto

Per fortuna qualcuno era seduto accanto a me

Per essere precisi

Sei stato tu a sederti accanto a me

Sotto il melo

Raro morbido e chiuso

Per la nostra età