Odmieniec - Polska Wersja, Joker

Jestem inny od innych, lecz taki jak reszta tu, niby

Dziecko Boga i człowieka, pół na pół, dziwny

Jest mój świat, droga ma to living proof

Znów mam deja vu, znów pcham ten świat w przód

Mienia zawut HNL, skład PW

Proste, że żaden człek, nie układa moich słów

Czynów, snów, rymów, dróg, minut

Sam sobie obieram azymut synu, łooj

Rym do rymu sklejam, świątek, piątek i niedziela

Staram się pozbierać, nie porządek, we łbie nieład

Teraz widzę schemat, teraz wiem kto jest kim

Zły wybrałem autorytet sobie, ODB!

Na szyi krucyfiks, w głowie chęć by zabić

Stąd ten krótki list, Boże wybacz mi nienawiść

Nerwy i że myślę sercem

Nic nie poradzę, jestem odmieńcem

Wiem, pierwsza kwestia — nie ma co się głowić

Kręty jest ten szlak, po którym muszę chodzić

Taki los odmieńca, tak zostało po dziś dzień

Nie wiem czy umiem ze sobą się pogodzić

W umyśle wizje sytuacji złej

Postacie dziwne w ciele mym mają bitwę, dzielę je bo są zbyt inne

Cele mają inne, więc dalej nie wiem kim być chcę

Wiele różnic od ludzi, wiele różni mnie

Różnie mnie postrzegają, nie znając trylogii mych cech

Wcale nie rozkminiają, że talią całą mój byt jest

Autentycznie, żyć lepiej, stabilniej, myśleć jak zwykle

Przez humory złe tracę ambicję

Ja z mym twardym dyskiem iskier nie uniknę

I swe nastawienia pozmieniam nieraz je wyprę

Nie gram tu o miejsca, nie staram się błyszczeć

Niosę los odmieńca, bez szans na pozycję

Poprzez bicie serca wiem jak iść przez życie

Z wnętrza głos do membran, w odbiorcach odbicie

W wersach obraz jest, zobacz co kryje ciąg liter

Inny niż reszta, na pozór nic nie różni się

Wiem, pierwsza kwestia — nie ma co się głowić

Kręty jest ten szlak, po którym muszę chodzić

Taki los odmieńca, tak zostało po dziś dzień

Nie wiem czy umiem ze sobą się pogodzić

Wszyscy są wokół mnie, a w efekcie jestem sam

Coś mi w głowie świta?

Czy to paranoję mam?

Nie wiem czy jestem inny, zbyt często winny jednak

Wpierdalać się w kłopoty, to był tylko przedsmak

Lubiłem błądzić, sądzić, że mi to pomaga

Myślałem, że to jakaś tam równowaga

I że dobra zaprawa będzie i w przyszłości się pozbędzie

Złych nawyków, a jednak kurwa psikus

Trudny dzieciak Jano, rymów konstruktor z bańką spraną

Tak mi się zdaję czasem i kurwa mać, że jestem w jebanym teatrze

Przecież widzę te marionety, co drugi to ślepy

Nie widzi własnej głupoty, i to niby ja mam loty?

Chłopak złoty, do rany przyłóż, ze święcą szukać, chroni go animusz

I nie podskoczysz synuś, takie jaja

Odmienny stan świadomości na to mi pozwala

Jak się nie podoba, to piątka, szufla, strzała

I noga dupa brama, aż zatańczysz kankana

Odmieńcem jestem, i dobrze mi z tym, i tak zostanie jak to, że krecę bibsy

A to że wixy tu mam, to ich wymysły

A ja tam kocham ten stan, bo to nie ich styl!

Wiem, pierwsza kwestia — nie ma co się głowić

Kręty jest ten szlak, po którym muszę chodzić

Taki los odmieńca, tak zostało po dziś dzień

Nie wiem czy umiem ze sobą się pogodzić

Sono diverso dagli altri, ma come il resto di qui, presumibilmente

Un figlio di Dio e dell'uomo, metà e metà, strano

È il mio mondo, la strada ne è la prova vivente

Ho di nuovo il deja vu, sto spingendo di nuovo questo mondo in avanti

HNL di proprietà di PW

È semplice che nessun uomo arrangia le mie parole

Atti, sogni, rime, modi, minuti

Scelgo il mio azimut, figliolo, oh

Mi attengo alla rima, Natale, venerdì e domenica

Sto cercando di riprendermi, nessun ordine, disordine nella mia testa

Ora vedo il diagramma, ora so chi è chi

Male ho scelto io stesso l'autorità, ODB!

Un crocifisso al collo e un desiderio di uccidere nella sua testa

Da qui questa breve lettera, Dio mi perdoni l'odio

Nervi e che penso con il mio cuore

Non posso farne a meno, sono un disadattato

Lo so, il primo punto - non preoccuparti

Questo sentiero tortuoso è dove devo camminare

Questo è il destino di un disadattato, è rimasto tale fino ad oggi

Non so se riesco a riconciliarmi con me stesso

Nella mente, visioni di una brutta situazione

Strane figure nel mio corpo hanno una battaglia, le divido perché sono troppo diverse

Hanno obiettivi diversi, quindi non so ancora chi voglio essere

Molte differenze dalle persone, molte differenze per me

Mi percepiscono diversamente, non conoscendo la trilogia dei miei lineamenti

Non pensano affatto che tutto il mio essere sia una vita

Autenticamente, vivi meglio, più stabile, pensa come al solito

A causa del cattivo umore, perdo la mia ambizione

Non eviterò scintille con il mio disco rigido

E cambierò i miei atteggiamenti e li negherò più di una volta

Non sto suonando per posti qui, non sto cercando di brillare

Porto il destino di un disadattato, nessuna possibilità di una posizione

Attraverso il battito del mio cuore, so come vivere la mia vita

Dall'interno, la voce alle membrane, il riflesso nel pubblico

C'è un'immagine nei versi, guarda cosa nasconde la stringa di lettere

Diverso dal resto, apparentemente niente di diverso

Lo so, il primo punto - non preoccuparti

Questo sentiero tortuoso è dove devo camminare

Questo è il destino di un disadattato, è rimasto tale fino ad oggi

Non so se riesco a riconciliarmi con me stesso

Tutti sono intorno a me e di conseguenza sono solo

Qualcosa sta nascendo nella mia testa?

Sono paranoico?

Non so se sono diverso, anche se troppo spesso colpevole

Entrare nei guai era solo un assaggio

Mi piaceva sbagliare, pensare che mi aiutasse

Ho pensato che fosse una specie di equilibrio

E che ci sarà un buon mortaio e se ne libererà in futuro

Cattive abitudini, eppure un fottuto trucco

Ragazzo difficile Jano, costruttore fa rima con bolla sbiadita

A volte mi sembra un fottuto inferno, sono in un fottuto teatro

Dopotutto, vedo questi pupazzi, ogni secondo è cieco

Non vede la propria stupidità, quindi ho i voli?

Ragazzo d'oro, portalo alla ferita, cerca i santi, è protetto dall'animosità

E tu non salti, figliolo, queste palle

Il mio stato alterato di coscienza me lo permette

Se non ti piace, è un cinque, una pala, una freccia

E porta il culo fino a quando non balli il cancan

Sono un changeling, e mi sento bene, e rimarrà tale se creo i pettorali

E il fatto che ho Wixes qui sono le loro invenzioni

E amo questo stato lì, perché non è il loro stile!

Lo so, il primo punto - non preoccuparti

Questo sentiero tortuoso è dove devo camminare

Questo è il destino di un disadattato, è rimasto tale fino ad oggi

Non so se riesco a riconciliarmi con me stesso