Skarb - Ramona Rey

Namaluję lub ulepię skarb

Wyczaruję

Cenniejszy będzie od każdego, co los mi dał

Inspiruje mnie

Nie będzie potrzebował tyle co ja

Nie będzie musiał nawet

Nie będzie chciał

Nie będzie nałogowo chciał brać

Nałogowo brać

Nie będzie jak każdy co nazywają go zwyczajnym

I nie jak każdy co nazywa siebie sam normalnym

Energii będzie miał jak sto razy ja

Nadziei za dużo aż

A każdy, każdy, każdy dotknąć będzie chciał

Każdy dotknąć będzie chciał

Pożyczyć, potrzymać, zabrać ile się da

Dla siebie ukraść

Lub sposób znaleźć jak zdobyć go jak

Wyczarować jak

Wyczarować

Namaluję lub ulepię skarb

Wyczaruję

Schowam go najgłębiej jak się tylko da

Gdzieś go dobrze skryję

Tam najgłębiej

Tam gdzie się chowa rzeczy najskrytsze, te cenne

Skąd wieści nie dochodzą już

Najgłębiej

Dipingerò o farò un tesoro

Evocherò

Sarà più prezioso di chiunque mi abbia dato il destino

Mi ispira

Non avrà bisogno di tanto quanto me

Non dovrà nemmeno

Non vorrà

Non sarà dipendente dall'assunzione

Sii dipendente

Non sarà come tutti coloro che sono chiamati ordinari

E non come tutti quelli che si definiscono normali

Avrà tanta energia quanto cento volte me

Troppa speranza

E tutti, tutti, tutti vorranno toccare

Tutti vorranno toccare

Prendilo in prestito, tienilo, prendi più che puoi

Ruba per te stesso

O un modo per scoprire come ottenerlo

Evoca come

Evoca

Dipingerò o farò un tesoro

Evocherò

Lo nasconderò il più profondamente possibile

Lo nasconderò da qualche parte

Il più profondo lì

Dove si nascondono le cose più segrete, preziose

Dove le novità non arrivano più

Il più profondo