Ademnood - Riffi

Soms die dagen bhel een vis op het drogen

Ik kan niet verder zwemmen, zonder enkel vermogen

Die bloedzuigers hebben alles uit me gezogen

Ik spreek de waarheid, ik heb niemand bedrogen

Zak ik naar de bodem, ik sluit liever me ogen

Dan dat je naar me toekomt en me red mee naar boven

Verhalen over mij laat je als kraanwater lopen

De hoop die ik in je had die ligt open

Maar waarom moet het zo

Het leven is geen cadeau

Wie doet het voor zich zelf

En wie doet het voor de show

Je probeert hem te connecten maar je batri is low

Niet eens één beetje do

Jullie leven gaat te slow

Neemt hij dezelfde weg met dezelfde risico

Of pakt hij de hazenpad om te genieten van de do

Allemaal amateurs, iedereen doet als één pro

Je geeft voor hem je leven, maar ziet hij jou ook als jouw bro

Wie ziet die kleuren, wie staat maanden rood

Wie geeft me adem in die ademnood

Wie eet er veel en wie zoekt er maanden brood

Wie is er stil en wie doet er maanden groot

Wie ziet die kleuren, wie staat maanden rood

Wie geeft me adem in die ademnood

Wie eet er veel en wie zoekt er maanden brood

Wie is er stil en wie doet er maanden groot

Beetje bekend, maar toch laat ik me niet kennen

Bhel ik ben onder water, ik kan niet meer rennen

Nu loop je die chickies keer op keer te verwennen

Genoeg vissen in de zee, met wie wil je zwemmen

Één kleur in me zakken, ze hoeft niet meer te mengen

Als er meer op mij te halen viel, dan zou ik je het niet brengen

Dagen zitten denken, blazen zonder denken

Haasten zonder remmen, hoe vaak moet ik het nog zeggen

Vele willen je weer zien ver daar beneden

Focus je op jezelf en houd je ouders tevreden

Ik weet het, ik wil ook alles met m’n naasten kunnen delen

Maar heb je weer niks dan zijn ze weer is uit het niks verdwenen

We blijven praten, familie zijn verlaten

Voor doekoe doe jij ze verraden

Pakken elkaar ze adem en zelfs in die ademnood

Ik hoef geen lucht van jou als jij die laatste adem bood

Wie ziet die kleuren, wie staat maanden rood

Wie geeft me adem in die ademnood

Wie eet er veel en wie zoekt er maanden brood

A volte in quei giorni un pesce si secca

Non posso nuotare oltre senza alcun potere

Quelle sanguisughe mi hanno succhiato tutto

Dico la verità, non ho imbrogliato nessuno

Se sprofondo, preferisco chiudere gli occhi

Poi vieni da me e salvami di sopra

Le storie su di me ti fanno correre come l'acqua del rubinetto

La speranza che avevo in te è aperta

Ma perché deve essere così

La vita non è un dono

Chi lo fa per sé

E chi lo fa per spettacolo

Provi a connetterlo ma il tuo batri è basso

Nemmeno un po'

La tua vita sta andando troppo lentamente

Prende la stessa strada con lo stesso rischio

Oppure prende il sentiero della lepre per godersi il fare

Tutti dilettanti, tutti si comportano come un professionista

Dai la tua vita per lui, ma ti vede anche come tuo fratello

Chi vede quei colori, chi è rosso da mesi

Chi mi dà respiro in quell'affanno

Chi mangia tanto e chi cerca mesi di pane

Chi è tranquillo e chi sta facendo mesi importanti

Chi vede quei colori, chi è rosso da mesi

Chi mi dà respiro in quell'affanno

Chi mangia tanto e chi cerca mesi di pane

Chi è tranquillo e chi sta facendo mesi importanti

Un po' familiare, ma non mi lascio conoscere

Bhel sono sott'acqua, non posso più correre

Ora stai viziando quei pulcini ancora e ancora

Basta pesce nel mare, con chi vuoi nuotare

Un colore in me borse, lei non ha più bisogno di mescolare

Se avessi più da prendere, non te lo porterei

Pensando per giorni, soffiando senza pensare

Correre senza freni, quante volte devo dirlo

Molti vogliono rivederti laggiù

Concentrati su te stesso e rendi felici i tuoi genitori

Lo so, voglio anche poter condividere tutto con i miei cari

Ma se non hai più niente, allora sono scomparsi dal nulla

Continuiamo a parlare, la famiglia è stata abbandonata

Per duca tu li tradisci

Si riprendono il respiro l'uno dell'altro e anche in quell'affanno

Non ho bisogno di aria da te se hai offerto l'ultimo respiro

Chi vede quei colori, chi è rosso da mesi

Chi mi dà respiro in quell'affanno

Chi mangia tanto e chi cerca mesi di pane