Avareh - Siavash Ghomayshi

سفر ها رفتم و اما ، دلم راضی نشد هرگز

پاهام میرفتن این راه و دلم راضی نشد هرگز

نشد قانع که تنهایی، توو کنج غصه می سوزه

میره آروم یک گوشه ، می مونه تا که می پوسه

دلم موند و حواسم رفت پی این راه طولانی

همش غرق خودم بودم تو این دریای طوفانی

منو می برد تنهایی، دلم هی دور تر میشد

همه دلتنگیام انگار، فقط هی بیشتر میشد

دلم موند و خودم پوسید ته مرداب دلتنگی

همش حبس خودم بودم، یه چار دیواری سنگی

یه زندونی یه آواره، که تقدیرش خیابونه

یه چشم انداز تلخی که تا میبینی زمستونه

دلم موند و حواسم رفت پی این راه طولانی

همش غرق خودم بودم تو این دریای طوفانی

منو می برد تنهایی، دلم هی دور تر میشد

همه دلتنگیام انگار، فقط هی بیشتر میشد

دلم موند و خودم پوسید ته مرداب دلتنگی

همش حبس خودم بودم، یه چار دیواری سنگی

یه زندونی یه آواره، که تقدیرش خیابونه

یه چشم انداز تلخی که تا میبینی زمستونه

Ho fatto dei viaggi, ma non sono mai stato soddisfatto

I miei piedi sono andati così e non sono mai stato soddisfatto

Non era convinto che la solitudine bruciasse nell'angolo del dolore

Va lentamente in un angolo, rimane finché non marcisce

Il mio cuore è rimasto e la mia attenzione ha seguito questa lunga strada

Stavo annegando tutto me stesso in questo mare in tempesta

Mi ci vuole solo, il mio cuore si stava allontanando

Tutta la mia nostalgia sembrava aumentare

Il mio cuore è rimasto e sono marcito in fondo alla palude della nostalgia

Ero tutto prigioniero di me stesso, quattro muri di pietra

Un prigioniero è uno sfollato, il cui destino è la strada

Un paesaggio amaro che puoi vedere fino all'inverno

Il mio cuore è rimasto e la mia attenzione ha seguito questa lunga strada

Stavo annegando tutto me stesso in questo mare in tempesta

Mi ci vuole solo, il mio cuore si stava allontanando

Tutta la mia nostalgia sembrava aumentare

Il mio cuore è rimasto e sono marcito in fondo alla palude della nostalgia

Ero tutto prigioniero di me stesso, quattro muri di pietra

Un prigioniero è uno sfollato, il cui destino è la strada

Un paesaggio amaro che puoi vedere fino all'inverno