Prześliczna wiolonczelistka - Skaldowie

Choć chyba sto symfonii na pamięć już znam

Wciąż do filharmonii gnam, bo tam

Tuż obok dyrygenta strojnego we frak

Zasiada przejęta swą rolą tak

Prześliczna wio, wiolo, wiolonczelistka la la la

Prześliczna wio, wiolo, wiolonczelistka

Jej oczy lśnią la la la la, jej usta drżą la la la la

Gdy dłonią swą la la la la struny przyciska

Nad czołem jej pochyla się muza tuż, tuż

Bo oto ta chwila przyszła już

Niewielki, pan dyrygent, batutą da znak

A ona natchniona, ona zagra tak

Prześliczna wio, wiolo, wiolonczelistka la la la

Ech, porwać ją i wio, na koniec świata tak

Jej oczy lśnią la la la la, niech serca drżą la la la la

Niech wiosna w krąg lala szaleje w kwiatach

A ona będzie przy mnie, gdzie ona tam ja

I jej polichymnia nie będzie zła

Że inny pan dyrygent batutą dał znak

Dwóm sercom by razem już śpiewały tak

Conosco già un centinaio di sinfonie a memoria

Mi precipito ancora nella sala filarmonica, perché lì

Proprio accanto al capotreno vestito con un frac

Si siede, così eccitata per il suo ruolo

Bella brezza, violino, violoncellista la la la

Una bella canzone, violino, violoncellista

I suoi occhi brillano la la la la, le sue labbra tremano la la la la

Quando preme le corde con la mano la la la la

Una musa si china sulla sua fronte proprio lì

Perché il momento è arrivato

Il piccolo, il conduttore, darà un segno con la sua bacchetta

Ed è ispirata, suonerà così

Bella brezza, violino, violoncellista la la la

Eh, rapiscila e wio, alla fine del mondo sì

I suoi occhi brillano, la la la la, lascia che i cuori tremino la la la la

Lascia che la primavera nel cerchio della bambola si scateni tra i fiori

E lei sarà con me, dove sarà con me

E la sua polichimia non sarà male

Che un altro direttore d'orchestra ha fatto un segno con la sua bacchetta

Due cuori canterebbero di sì insieme