Dagmál - Sólstafir

Dauðans harða Lágnætti

Sveipar heiminn myrkum hjúpi í nótt

Og við hverfum öll á braut

Eitt og eitt í myrkrinu í nótt

Blása vindar fortíðar

Að gráum himni bera mig í nótt

Þeir syngja dauðleg nöfn okkar

Eitt og eitt á himninum í nótt

Skammverm sólin horfin er

Lyftir hlífðarskildinum í nótt

Vel yrktu feður tungunnar

Um ástina, sem varð úti í nótt

Í minningunni lifir ljóst

Við döpur drekkum þína skál í nótt

Á endanum öll komumst heim

Þo það verði ekki í nótt

Nóttin þekur

Dauðinn tekur

Nótten boðar

Dauðans snæ

En sólin vekur

Lífsins blæ

Ferð okkar tekur brátt enda

Og við höldum heim á leið

Við komum til þín seinna

Þó það verði kannski ekki

Í nótt

La notte dura della morte

Il mondo è avvolto nell'oscurità stanotte

E ce ne andiamo tutti

Uno per uno nel buio stasera

Soffiando i venti del passato

Nel cielo grigio portami stanotte

Cantano i nostri nomi mortali

Uno per uno nel cielo stasera

Il sole di breve durata è scomparso

Alza lo scudo stasera

I padri della lingua hanno fatto bene

A proposito dell'amore che è successo fuori la notte scorsa

Nella memoria vive chiara

Beviamo purtroppo il tuo brindisi stasera

Alla fine siamo tornati tutti a casa

Anche se non sarà stasera

La notte copre

La morte prende

La notte proclama

Neve mortale

Ma il sole sorge

La sfumatura della vita

Il nostro viaggio finirà presto

E stiamo tornando a casa

Verremo da te più tardi

Anche se potrebbe non esserlo

Questa sera