Viski Ve Lazanya - Teoman

[1.

Bölüm]

Katlanmak için hayata ve yaşadığımız çağa

Hezeyanlı şarkılar dinlerim ben demişti, onları dinlemiştik

Otelin 32. katının balkonundan aşağı bakmıştık intiharı romantize etmiştik

"Tanıştığımıza sevindim."

demişti, tipim değilsin aslında ama

Kibar birisin o hoşuma gitti

Minibarı bitirdik, bi' sürü sigara içtik

Devreye girmiş yangın alarmı, adamın biri geldi, dedik "Neyse cezası yarın öderiz."

Kız "Hadi gel" dedi.

"Oda servisini suistimal edelim biraz da.".

Tamam dedim

Gece 3’te viski ile lazanya söyledik

İçtik, yedik

Beğenmedi dedi ki "Parmesanı az, fesleğeni fazla bunun."

"Böyle devam edelim ama sevişmeyelim."

dedi, olur dedim, benim için fark etmez

"Bir sürü hayalim vardı."

dedi, ama bende iş yok

Belki olurlardı, belki de olmazlardı ama böyle de hiç olmaz diye düşünmezdim

Gençtim ve düşüp duruyordum aşk tuzağına

Sadakatimi satıyordum bazen, alan yoktu

Vurmasaydım kendimi erkeklere ya da

Bir gün alışverişe, bir gün grup sekse

Belki gerçek olurdu o zaman

O zaman zaten olmasaydı da olurdu

[2.

Bölüm]

Çenem açıldı

Benim de dedim delikler olmasaydı ruhumda anlardım belki

O zaman insanlar neye, ne der?

Ne düşünür, neyi sever?

Bilmezdim belki ama

Neyin var değeri bilirdim

Seyretmeseydim

Bu kadar yakından

Her şeyi, kendimi

O zaman anlardım belki

Kanın pompalanmasını

Damarlarını, kapakçıkları hissederdim

Şeytan doldurmasaydı içimi

Kullanışsız bir et parçasından hallice

Olurdum o zaman belki

Belki ürperirdim

Bir yağmurun sabahına

Dudaklarım buruşurdu

Ait olurdum bir yere

Bir parça olurdu elimde hayattan

Bir şeyi severdim belki

Ama atışını bile duymuyor kalbimin kendisi

Ve bir bakıyorum dere taşmış

Eğer her şey farklı olsaydı

Yemek değil, gölge arayan bi' köpek olurdum

En azından böyle “Hiç olmaz.”

diye düşünmezdim

O zaman kırmızı reçeteler, hastane koğuşları da olmazdı belki

Şimdi vardığım yerde sefalet var

Anlıyorum, hayat başka yerde

"Sus!"

dedi, "Amma konuştun, kararttın içimi. Seviş benimle."

dedi

Duş alışının seslerine uyandım

Çıktı, "Kahve içelim mi?"

dedim

"Boş ver."

dedi, gitti

Bir iki kere rastladım ona or'da bur'da

Dedim "Bende kalmış, kolyen küpen filan."

"Ara sıra bak onlara."

dedi, "Belki hatırlarsın beni."

Hatırlıyorum onu bazen

Viski ve lazanya

Parmesanı az, fesleğeni fazla

[1.

Bolo]

Katlanmak için hayata ve yaşadığımız çağa

Hezeyanlı şarkılar dinlerim ben demişti, onları dinlemiştik

Otelin 32. katının balkonundan aşağı bakmıştık intiharı romantize etmiştik

"Tanıştığımıza sevindim."

demişti, tipim değilsin aslında ama

Kibar birisin o hoşuma gitti

Minibarı bitirdik, bi' sürü sigara içtik

Devreye girmiş yangın alarmı, adamın biri geldi, dedik "Neyse cezası yarın öderiz."

Kiz "Hadi gel" dedi.

"Oda servisini suistimal edelim biraz da.".

Tamam dedim

Gece 3'te viski ile lazanya söyledik

İçtik, yedik

Beğenmedi dedi ki "Parmesanı az, fesleğeni fazla bunun."

"Böyle devam edelim ama sevişmeyelim."

dedi, olur dedim, benim için fark etmez

"Bir sürü hayalim vardı."

dedi, ama bende iş yok

Belki olurlardı, belki de olmazlardı ama böyle de hiç olmaz diye düşünmezdim

Gençtim ve düşüp duruyordum aşk tuzağına

Sadakatimi satıyordum bazen, alan yoktu

Vurmasaydım kendimi erkeklere ya da

Bir gün alışverişe, bir gün grup sekse

Belki gerçek olurdu o zaman

O zaman zaten olmasaydı da olurdu

[2.

Bolo]

Çenem açıldı

Benim de dedim delikler olmasaydı ruhumda anlardım belki

O zaman insanlar neye, ne der?

Ne düşünür, neyi sever?

Bilmezdim belki ama

Neyin var değeri bilirdim

Seyretmeseydim

Bu kadar yakından

Il suo şeyi, kendimi

O zaman anlardım belki

Kanin pompalanmasını

Damarlarını, kapakçıkları hissederdim

Şeytan doldurmasaydı içimi

Kullanışsız bir et parçasından hallice

Olurdum o zaman belki

Belki ürperirdim

Bir yağmurun Sabahina

Dudaklarım buruşurdu

Ait olurdum bir yere

Bir parça olurdu elimde hayattan

Bir şeyi severdim belki

Ama atışını bile duymuyor kalbimin kendisi

Ve bir bakıyorum dere taşmış

Eğer her şey farklı olsaydı

Yemek değil, gölge arayan bi' köpek olurdum

En azından böyle "Hiç olmaz".

diye düşünmezdim

O zaman kırmızı reçeteler, hastane koğuşları da olmazdı belki

Şimdi vardığım yerde sefalet var

Anliyorum, hayat başka yerde

"Suo!"

dedi, "Amma konuştun, kararttın içimi. Seviş benimle."

dedi

Duş alışının seslerine uyandım

Çıktı, "Kahve içelim mi?"

dedim

"Boş ver."

dedi, gitti

Bir iki kere rastladım ona o'da bur'da

Dedim "Bende kalmış, kolyen küpen filan."

"Ara sira bak onlara."

dedi, "Belki hatırlarsın beni".

Hatırlıyorum onu ​​bazen

Viski ve lazanya

Parmigiano az, fesleğeni fazla