Ossifrage - Turia

Gehuld in koperkleurige klei

Aanschouwen vuurrode ogen

Stilzwevend het grondeloze spektakel

Door honger gedreven

Stort zij zichzelf neder

Grove beenderen worden in de hemel getrokken

En spatten vervolgs uiteen op de gloeiende rotsen

De uitgespreide gruzelementen

Verzadigen haar bottenlust

Haar tocht komt kortstonds ten einde

Wanneer het wantrouwen der mens

Met een enkele pijl haar lichaam doorboord

Zij die wit was maar roestig wilde zijn

Kleurt langzaam bloedrood

In het landschap van onherroepelijke tragedies

Avvolto in argilla color rame

Guarda gli occhi rosso fuoco

Ancora fluttuante lo spettacolo infondato

Spinto dalla fame

Si butta a terra

Ossa grossolane vengono attirate nei cieli

E poi frantumato sulle rocce luccicanti

La diffusione va in mille pezzi

Soddisfa la sua lussuria ossea

Il suo viaggio giungerà presto al termine

Quando la sfiducia dell'uomo

Con una sola freccia trafisse il suo corpo

Lei che era bianca ma voleva essere arrugginita

Diventa rosso sangue lentamente

Nel panorama di tragedie irrevocabili