Kahve Nevresimler - Vera

Keyiflenir

Güneşli bir pazar günü evindedir

Teker teker kaydırır resimleri ilk gençliğe

Ve sokakta akordeonla o eski şarkı çalar

Düşünceler serilir o kahve nevresimlere

İnandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği

Hiçbir şey, hiçbir ses kalmamış gibi

Bir çay koyar

Içinde bir karanfil eksik olmasın

Sokak susar

Kalır yine filmleriyle başbaşa

Yankılanır salonunda kendi iç sesi bile

Düşünceler serilir o kahve nevresimlere

İnandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği

Hiçbir şey, hiçbir ses kalmamış gibi

Inandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği

Inandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği

Inandığı, güvendiği, güldüğü, sevindiği

Hiçbir şey hiçbir ses kalmamış gibi

gode

È a casa in una domenica di sole

Scorre le immagini una per una fino alla prima giovinezza

E per strada quella vecchia canzone suona con la fisarmonica

I pensieri sono posati su quelle lenzuola di caffè

Credeva, si fidava, rideva, gioiva.

È come se non fosse rimasto niente, nessun suono

mette un tè

Non perderti neanche uno spicchio

La strada è silenziosa

Rimane di nuovo solo con i suoi film

Anche la sua stessa voce interiore riecheggia nella sala

I pensieri sono posati su quelle lenzuola di caffè

Credeva, si fidava, rideva, gioiva.

È come se non fosse rimasto niente, nessun suono

creduto, fidato, riso, gioito

creduto, fidato, riso, gioito

creduto, fidato, riso, gioito

È come se non fosse rimasto niente