Deszczowy kamień - Verba

Miałem kiedyś dobra przyjaciółkę

Nie patrz na mnie tak, przecież wiem, co mówię

Przyjaźń między dziewczyną i chłopakiem

Raz na milion lat zdarzają się takie

Ona była jak drzewo, a ja byłem jak skała

Pokonujący burze życia i zawirowania

Gdy się łamała ja byłem oparciem

Uczyła mnie uginać się, broniłem się uparcie

Zrozumienie, chociaż inny punkt widzenia

Bywała smutna, mnie chłód nie zmieniał

Jej łzy często spadały na mnie

Pośród kamieni znikały niestarte

Przyszedł dzień, gdy popłynąłem z wielką wodą

Stałem się inną osobą

Nowe kobiety każdej nocy

I zapomniałem o niej z głupoty

A ona stała tam samotna na wietrze

Dawała radę, ona sama i jej przestrzeń

Przez ten czas nie było od niej ani słowa

Zapomniała o mnie, znajoma

Jeśli kiedyś zobaczysz tam samotny kamień

Kroplami deszczu świat rozmywa jego pamięć

A jeśli powiem ci, że może być inaczej

Czy uwierzysz wtedy w to, że kamień czasem płacze

Obudziłem się, było pusto wokół

Nowi przyjaciele rozsypiali się jak popiół

Zobaczyłem wtedy, ile było warte

Stawianie życia na zakrytą kartę

Zebrałem się, by poskładać stare sprawy

Jechać tam, gdzie przyjaźń, której nie da się podważyć

Do dziewczyny, za którą dzisiaj tęsknię

Teraz czuję, że to było coś więcej

Mijałem świat, jakbym przenosił się w czasie

Zapomniane miasta, domy i twarze

Kiedy już dotarłem, jej nie było tam

Gdzie jej szukać, kto odpowiedź zna

Pytałem ludzi o szczegóły odtwarzane z trudem

Ktoś wskazał drogę tam ku górze

Mały szpital, tam mam o nią pytać?

Czy w starych murach odpowiedź jest ukryta?

Odnalazłem ją, leżała opuszczona

Spojrzała na mnie załamana i osamotniona

Przez ta lata czekała na mnie stale

Przyszła choroba, co odebrała wiarę

Zrozumiałem, że byłem jej miłością

A zostawiłem sam na sam z samotnością

Pokonywała burze, aż w końcu złamana

Resztkami sił doczekała pożegnania

Jeśli kiedyś zobaczysz tam samotny kamień

Kroplami deszczu świat rozmywa jego pamięć

A jeśli powiem ci, że może być inaczej

Czy uwierzysz wtedy w to, że kamień czasem płacze

Jeśli kiedyś zobaczysz tam samotny kamień

Kroplami deszczu świat rozmywa jego pamięć

A jeśli powiem ci, że może być inaczej

Czy uwierzysz wtedy w to, że kamień czasem płacze

Ho avuto un buon amico una volta

Non guardarmi così, so cosa sto dicendo

L'amicizia tra una ragazza e un ragazzo

Una volta in un milione di anni ce ne sono

Lei era come un albero e io come una roccia

Superare tempeste di vita e tumulto

Quando si è rotto, ero il supporto

Mi ha insegnato a piegarmi, io mi sono difeso caparbiamente

Comprensione, anche se da un punto di vista diverso

Era triste a volte, il freddo non mi cambiava

Le sue lacrime cadevano spesso su di me

Gli ininterrotti svanirono tra le pietre

Venne il giorno in cui nuotai con una grande acqua

Sono diventato una persona diversa

Donne nuove ogni notte

E me ne sono dimenticato per stupidità

E lei rimase lì da sola nel vento

È riuscita, lei e il suo spazio

Durante quel periodo non ci furono sue notizie

Si è dimenticata di me, amico

Se mai vedessi una pietra solitaria lì

Con le gocce di pioggia, il mondo offusca la sua memoria

E se te lo dico potrebbe essere altrimenti

Crederesti allora che la pietra a volte pianga?

Mi sono svegliato, era vuoto intorno

I nuovi amici si addormentarono cenere

Poi ho visto quanto valeva

Mettere la tua vita su una carta a faccia in giù

Mi sono riunito per mettere insieme vecchi casi

Vai dove un'amicizia non può essere minata

Alla ragazza che mi manca oggi

Ora mi sento come se fosse più di questo

Ho passato il mondo come se viaggiassi nel tempo

Città, case e volti dimenticati

Quando sono arrivato lì, non c'era

Dove trovarlo, chi conosce la risposta

Ho chiesto alle persone dettagli che sono stati riprodotti con difficoltà

Qualcuno ha indicato la strada lassù

Un piccolo ospedale, dovrei chiederla lì?

La risposta è nascosta nelle vecchie mura?

L'ho trovata sdraiata abbandonata

Mi guardò depressa e sola

Nel corso degli anni, mi ha aspettato costantemente

È arrivata la malattia, che ha portato via la fede

Ho capito che ero il suo amore

E me ne sono andato da solo con la solitudine

Ha superato le tempeste fino a quando non è stata finalmente distrutta

Con il resto delle sue forze, visse per dire addio

Se mai vedessi una pietra solitaria lì

Con le gocce di pioggia, il mondo offusca la sua memoria

E se te lo dico potrebbe essere altrimenti

Crederesti allora che la pietra a volte pianga?

Se mai vedessi una pietra solitaria lì

Con le gocce di pioggia, il mondo offusca la sua memoria

E se te lo dico potrebbe essere altrimenti

Crederesti allora che la pietra a volte pianga?