Frankenstein - Vixen

Jest północ, burza za oknem

Półmrok zasłania dwie twarze okropne

Przepite oczy czerwone jak pochodnie

Zmęczone, jakby zbyt dużo widziały

Biały fartuch i czerwone plamy

Barwy jakby był 11 listopada

Tynk odrapany odchodzi od ściany

I człowiek.

którego nikt juz nie kocha ma

Swój projekt i mózg filozofa

Zadanie z którego się za chuj nie wycofa

Wielki zamek, z okrągłą wieżą

W piwnicy podziemia, rozmawia z nim echo

Daleko ludzie, co od dawna nie wierzą

Jego irytacja wciąż rośnie jak drzewo

On tworzy swe arydzieło

Nie zastanawia się co go natchnęło

Już, przestał sprzątać tu, #smród i brud

Zaszywa martwe ciało, potem ostrzy nóż

Wokół głowy lata mu kilka much

Co jakiś czas odgania je gwałtowny ruch

Ręki, nie śpi po nocach #jeah jebana obsesja

…jebana obsesja, jeah jebana obsesja

Na dworze ruszył się wiatr nie mały

Co buja z łatwością wielkimi brzozami

A niebo wygląda jakby Bóg się obraził

Zaraz porazi nas tu piorunami chyba

Nawet nie wiem jak to coś się nazywa

Ale właśnie otworzyło oczy- ożywa

Ten cały organizm, widzę jak wstaje

I płacze ten co ożywił olbrzyma

A mój strach definiuje PO-twora

To mój strach GO zaatakuje #Obrona

Na nic wiara i starania DOKtora

Jak wygram ze strachem nic mnie nie pokona

Nic mnie nie pokona

Nic mnie nie pokona

Nic mnie nie pokona

Nic nas nie pokona!

Powstań

Kiedy dwa razy klasne (clap clap)

Podnieś ręce

Kiedy dwa razy klasne (clap clap)

I skacz skacz skacz skacz

Skacz skacz skacz skacz skacz # Franken-steeein!

Alive.

It’s alive.

It’s ALIIIIVE!

Nic nas nie pokona

Nic nas nie pokona

Nic nas nie pokona

Nic nas nie pokona…

È mezzanotte, un temporale fuori dalla finestra

La penombra nasconde due volti terribili

Occhi ubriachi rossi come torce

Stanchi, come se avessero visto troppo

Grembiule bianco e macchie rosse

Colori come se fosse l'11 novembre

Lo squallido intonaco si sta staccando dal muro

E un uomo.

che nessuno ama più

Il tuo progetto e il cervello di un filosofo

Un compito dal quale non si arrenderà

Un grande castello con una torre rotonda

Nel seminterrato della metropolitana, un'eco gli parla

Persone lontane che non credono da molto tempo

Il suo fastidio cresce ancora come un albero

Crea il suo capolavoro

Non si chiede cosa lo abbia ispirato

Già, ha smesso di pulire qui, #puzza e sporcizia

Ricuce il cadavere, poi affila il coltello

Diverse mosche volano intorno alla sua testa

Di tanto in tanto vengono scacciati via da un movimento violento

Mani, non dormo la notte #sì fottuta ossessione

… fottuta ossessione, sì, fottuta ossessione

Fuori soffiava un forte vento

Che fa oscillare facilmente enormi betulle

E il cielo sembra che Dio sia offeso

Sta per colpirci con dei fulmini qui

Non so nemmeno come si chiama questa cosa

Ma ha appena aperto gli occhi: prende vita

L'intero organismo, lo vedo alzarsi

E quello che ha dato vita al gigante piange

E la mia paura definisce la creatura PO

Temo che GO attaccherà #Defense

La fede e gli sforzi del dottore non servono a niente

Se vinco con la paura, niente mi sconfiggerà

Niente mi sconfiggerà

Niente mi sconfiggerà

Niente mi sconfiggerà

Niente ci sconfiggerà!

Presentarsi

Quando faccio lezione due volte (clap clap)

Alza le mani

Quando faccio lezione due volte (clap clap)

E salta salta salta salta

Salta salta salta salta salta #Franken-steeein!

Vivo.

È viva.

È ALIIIVIVO!

Niente ci sconfiggerà

Niente ci sconfiggerà

Niente ci sconfiggerà

Niente ci sconfiggerà...