Ellerimin Karası - Yasemin Mori

Çıktım yola gece yarısı

Apaydınlık gece yarısı

Belirdi yollar önümde belli belirsiz

Dağıldı turnalar uçsuz gecenin peşine

Yağmurlar ardımda ilerliyorum

Maskemin altında güller açıyorum

Karanlık sular derin

Çarmıha gerilmiş ellerim

Bu gölgeler güneşin mürekkebi

Devcileyin merdiveni dayamışım yıldızlara

Baktığımda çıkmıyor ellerimin karası

Sımsıkı yapıştım aya

Yüksekteyim hayli ama

Çıkmıyor da çıkmıyor ellerimin karası

Apaydınlık bir aydı

Gerdanıma dolandı beni aldı

Gökyüzündeki göl hayli derin ve ruhuma eş

Akıl almayacak denli ıssız beni öldürecek

Acıları dindirecek

Gökyüzündeki göl hayli derin

Derin

Ve ıssız

Devcileyin merdiveni dayamışım yıldızlara

Baktığımda çıkmıyor ellerimin karası

Sımsıkı yapıştım aya

Yüksekteyim hayli ama

Çıkmıyor da çıkmıyor ellerimin karası

Sono uscito a mezzanotte

Mezzanotte luminosa

Le strade mi apparivano vagamente davanti

Gru sparse dopo la notte infinita

Le piogge mi seguono

Faccio fiorire rose sotto la mia maschera

acque scure profonde

mani crocifisse

Queste ombre sono l'inchiostro del sole

Devcile, appoggio la scala alle stelle

Quando guardo, non esce il nero delle mie mani

Mi sto aggrappando alla luna

Sono alto ma

Non esce, non esce, il nero delle mie mani

È stato un mese brillante

Mi è passato al collo e mi ha preso

Il lago nel cielo è abbastanza profondo ed è una partita per la mia anima

Incredibilmente desolato mi ucciderà

Allevierà il dolore

Il lago nel cielo è così profondo

Profondo

e desolato

Devcile, appoggio la scala alle stelle

Quando guardo, non esce il nero delle mie mani

Mi sto aggrappando alla luna

Sono alto ma

Non esce, non esce, il nero delle mie mani