Gece Beşten Sonra Evden Çıkan Kimse - Yüzyüzeyken Konuşuruz

Bugün balkondaki çamaşırlar kurumak bilmemiştir

Sabah giden sular akşama kadar geri gelmemiştir

İnan bana hiç kimse seni bir maaş kadar beklememiştir

Mutluluk bir rüyaysa henüz kimse onu görmemiştir

Kime sarılmak istesem kollarım yetmemiştir

Sabah beşten sonra evden çıkan kimse geri dönmemiştir

Abartmaya gerek yok, bu sefer yalnızca üzgünüm

Önümde onca yokuş varken ben yine sana düzlüğüm

Ne zaman umut eksem ertesi gün tütün biçerim

Sen istersen hiç gelme ben sardım kendim içerim

Çatal bıçak kullanarak medeniyete adım attım

Elektriği bulup, uyumak için ışığı kapattım

Kime sarılmak istesem kollarım yetmemiştir

Sabah beşten sonra evden çıkan kimse geri dönmemiştir

Abartmaya gerek yok, bu sefer yalnızca üzgünüm

Önümde onca yokuş varken ben yine sana düzlüğüm

Oggi la biancheria sul balcone non si è asciugata.

Le acque che scorrevano al mattino non tornavano fino alla sera.

Credimi, nessuno ti ha mai aspettato tanto quanto uno stipendio.

Se la felicità è un sogno, nessuno l'ha ancora visto

Chiunque io voglia abbracciare, le mie braccia non bastano

Nessuno che ha lasciato la casa dopo le cinque del mattino è tornato.

Non c'è bisogno di esagerare, questa volta mi dispiace solo

Con tutte le colline davanti a me, sono di nuovo piatto per te

Ogni volta che semino speranza, raccolgo tabacco il giorno dopo.

Se vuoi non venire, l'ho avvolto io stesso, lo berrò

Sono entrato nella civiltà usando le posate

Ho trovato l'elettricità e ho spento la luce per dormire

Chiunque io voglia abbracciare, le mie braccia non bastano

Nessuno che ha lasciato la casa dopo le cinque del mattino è tornato.

Non c'è bisogno di esagerare, questa volta mi dispiace solo

Con tutte le colline davanti a me, sono di nuovo piatto per te