Eendjes Voeren - Zazi

de laatste tijd had mams een manie

om maar naar het park te gaan

elke middag trok mijn mammie

mij mijn warmste kleertjes aan

'want', zei mammie, 'in de winter,

geven wij de eendjes brood

anders gaan die lieve eendjes

allemaal van de honger dood'

onderweg liep zij steeds vlugger

ik hield haar maar met moeite bij

ik kwam in het park, buiten adem

maar mams was opgelucht en blij

zij gaf mij het plastic zakje

waar het eendenbrood in zat

en dan ging ik naar het wak toe

terwijl mammie op een bankje zat

terwijl ik de eendjes brood moest voeren

praatte zij met een meneer

die meneer was blijkbaar grappig

en hij was er telkens weer

net als de zwaan en bij het voeren

stond dat beest altijd vooraan

vaak begon hij kwaad te blazen

ook al had ik niks gedaan

eenmaal heeft de zwaan gebeten

mijn handje deed toen heel erg zeer

ik hoorde mammie schaterlachen

om die grappige meneer

toen moest ik nog veel harder huilen

mammie had geen oog voor mij

terwijl ik naar het bankje holde

maakte mams haar handen vrij

die meneer heet nu oom Stefan

we wonen in zijn huis

soms voel ik me heel verdrietig

maar we blijven 's middags thuis

zondagmiddag komt mijn pappie

die wil met mij naar 't park toe gaan

en dan durf ik niet te zeggen

dat ik bang ben voor de zwaan

ultimamente la mamma ha avuto una mania

solo per andare al parco

ogni pomeriggio mia madre tirava

indossare i miei vestiti più caldi

perché,' disse la mamma, 'in inverno,

diamo il pane alle anatre

altrimenti quelle dolci anatre se ne andranno

tutti morti di fame

per strada camminava sempre più veloce

Ho avuto difficoltà a starle dietro

Sono entrato nel parco, senza fiato

ma la mamma era sollevata e felice

mi ha dato il sacchetto di plastica

che conteneva il pane d'anatra

e poi sono andato al buco

mentre la mamma sedeva su una panchina

mentre io dovevo dare da mangiare il pane alle anatre

ha parlato con un signore

quel signore era apparentemente divertente

e lui era lì più e più volte

proprio come il cigno e quando si nutre

quella bestia era sempre davanti

spesso cominciava a soffiare con rabbia

anche se non avevo fatto niente

una volta che il cigno ha morso

allora mi faceva molto male la mano

Ho sentito la mamma scoppiare a ridere

a causa di quel buffo signore

poi ho pianto ancora più forte

Alla mamma non importava di me

mentre correvo in panchina

La mamma ha liberato le sue mani

quel signore ora si chiama zio Stefan

noi viviamo a casa sua

a volte mi sento molto triste

ma restiamo a casa il pomeriggio

mio padre viene domenica pomeriggio

vuole venire al parco con me

e poi non oso dire

che ho paura del cigno