Театр - Скрябін

Всі мають ролі і я граю свою, як ви.

Я є і хто і ніхто, і маю шкіру на двох.

Заграє клоуна принц, можна навіть на біс.

Годує моє життя свіжа фарба афіш.

Приспів:

Ті стіни то я, ті сходи то я,

Та сцена під ногами то є моє і не моє життя.

Ті рампи то я, ті штори то я.

Я ходжу знов по сцені, то є моє і не моє життя.

Ті стіни то я, ті сходи то я,

Та сцена під ногами то є моє і не моє життя.

Ті рампи то я, ті штори то я.

І люди під ногами, sorry, моє і не моє…

А зараз вийде король важно з паперових дверей,

Заплаче сльози чужі, ніби зі своїх очей.

Той поралоновий сніг сипле зовсім не бог,

І рампи гасить не він, просто всі чують третій дзвінок.

І ніби — то плач і ніби то сміх

І ніби один і ніби для всіх

І ніби то я ніби не я,

А може то смерть може життя

Приспів:

Ті стіни то я, ті сходи то я,

Та сцена під ногами то є моє і не моє життя.

Ті рампи то я, ті штори то я.

Я ходжу знов по сцені, то є моє і не моє життя.

Ті стіни то я, ті сходи то я,

Та сцена під ногами то є моє і не моє життя.

Ті рампи то я, ті штори то я.

І люди під ногами, sorry, моє і не моє…

Ті стіни то я, ті сходи то я,

Та сцена під ногами то є моє і не моє життя.

Ті рампи то я, ті штори то я.

Я ходжу знов по сцені, то є моє і не моє життя.

Ті стіни то я, ті сходи то я,

Та сцена під ногами то є моє і не моє життя.

Ті рампи то я, ті штори то я.

І люди під ногами, sorry, моє і не моє…

Ognuno ha un ruolo e io interpreto il mio come te.

Io sono chi e nessuno, e ho pelle su due.

Il principe pagliaccio flirta, puoi anche fare il diavolo.

Poster di vernice fresca alimentano la mia vita.

Coro:

Quei muri sono io, quelle scale sono io,

Quella scena sotto i miei piedi è la mia vita e non la mia.

Quelle rampe sono io, quelle tende sono io.

Sto di nuovo camminando sul palco, questa è la mia vita e non la mia.

Quei muri sono io, quelle scale sono io,

Quella scena sotto i miei piedi è la mia vita e non la mia.

Quelle rampe sono io, quelle tende sono io.

E la gente sotto i piedi, scusa, mia e non mia...

E ora il re uscirà dalla porta di carta,

Piangerà le lacrime degli altri, come dai suoi stessi occhi.

Quella spuma di neve non è affatto versata da Dio,

E non spegne le rampe, tutti sentono solo la terza chiamata.

Ed è come piangere e ridere

E come uno e come per tutti

Ed è come se non fossi io,

O forse la morte può essere la vita

Coro:

Quei muri sono io, quelle scale sono io,

Quella scena sotto i miei piedi è la mia vita e non la mia.

Quelle rampe sono io, quelle tende sono io.

Sto di nuovo camminando sul palco, questa è la mia vita e non la mia.

Quei muri sono io, quelle scale sono io,

Quella scena sotto i miei piedi è la mia vita e non la mia.

Quelle rampe sono io, quelle tende sono io.

E la gente sotto i piedi, scusa, mia e non mia...

Quei muri sono io, quelle scale sono io,

Quella scena sotto i miei piedi è la mia vita e non la mia.

Quelle rampe sono io, quelle tende sono io.

Sto di nuovo camminando sul palco, questa è la mia vita e non la mia.

Quei muri sono io, quelle scale sono io,

Quella scena sotto i miei piedi è la mia vita e non la mia.

Quelle rampe sono io, quelle tende sono io.

E la gente sotto i piedi, scusa, mia e non mia...