Blah Blasphemy - Active Member

Πρώτα απ' όλα η σιωπή δεν προβλέπεται

Όποια κάνη στην αλήθεια και να στρέφεται

Πάντα φτάνει έστω κι αργά εκεί που πρέπει

Να γαμήσει τα μυαλά τα καθώς πρέπει

Σε ‘σας μιλάω με τις πολλές αμφιβολίες

Κι ένα βουνό σέρνω μαζί μου αυθαιρεσίες·

Χωρίς ικεσίες απευθύνομαι σ' όσους τολμούν

Να σηκώσουν το χέρι και να πουν (πως)

Ορκίζομαι τη ζωή να μην προδώσω·

Ορκίζομαι ό,τι μπορώ θα γλιτώσω· ορκίζομαι ποτέ να μην το βουλώσω

Κι άνθρωπος κι εγώ κάποτε ελεύθερος να νιώσω

Κι εμπρός βλάσφημος να μείνω κι εχθρός

Η αξιοπρέπεια είναι ο μόνος μου οδηγός

Μα όχι προς το φως - το καπηλεύονται οι άδειοι -

Ούτε προς το σκοτάδι το ξεραμένο πηγάδι

Μα προς εκείνο το κρυφό το μονοπάτι πέρα

Κι αν είμαι άξιος να το περάσω σαν σφαίρα

Που θα κεράσει το τίποτα λαβωματιά θανάσιμη

— code 11, blah blasphemy

Ματώθηκες απ' όλα τ' ανιστόρητα

Και στάθηκες κοντά σ' όλα τα απαρηγόρητα

Πύρινη γλώσσα γίνε τώρα και λαβωματιά θανάσιμη

— code 11, blah blasphemy

Στα συγκαλά σου, έλα, έχεις γερή κράση

Τους τα ‘χωνες στη φέξη, τώρα χώσ' τα και στη χάση·

Σε καρτερούν οι αποκλεισμένοι οι προδομένοι κι οι άσημοι

— code 11, blah blasphemy

Πριν ορκίστηκα, με το χώμα ταυτίστηκα

Ήπια τον ουρανό και δε γκρεμίστηκα

Κι απλά είμαι ένας αλήτης μόνο από το Πέραμα

Σκέψου τι θα κάνεις εσύ αν βρεις το πέρασμα.Ξεκόλλα· τα όμορφα σου ανήκουνε όλα

Και μίλα κι απόψε κάπου ξεγεννάει η ξεφτίλα

Διαλέγουνε κομμάτια σου και κάνουνε μοντάζ

Βούτα ένα σπρέι και κάνε στη ψυχή τους σαμποτάζ

Γίνε με στίχους η φωνή του αποκλεισμένου, με ήχους

Η οργή του κουρασμένου στους τοίχους

Η ντροπή του ξεπεσμένου, ελπίδα στα μάτια κάθε φοβισμένου

Προκειμένου να σ' ακούσουν, βλαστήμα -

Έτσι κι αλλιώς για όλους μας έπεσε σύρμα

Να μαντρωθούμε, με κάθε τρόπο να διασυρθούμε

Και με κάθε μέσο να διαλυθούμε

Εγώ αρνούμαι, εμείς κερδίσαμε ό,τι ζούμε

Kι ας μας κλέβουν τα μισά, δεν υπακούμε

Ό,τι είναι θα το πούμε· τρέμετε ξεπουλημένοι κι άτιμοι -

Θα επιβιώσουν κι οι βλάσφημοι

Innanzitutto non è previsto il silenzio

Qualunque cosa tu faccia nella verità e gira

Arriva sempre dove dovrebbe essere, anche lentamente

Fanculo le menti come dovrebbero

Ti parlo con molti dubbi

E una montagna porto con me l'arbitrarietà;

Senza chiedere l'elemosina, mi rivolgo a coloro che osano

Per alzare la mano e dire (come)

Giuro che non tradirò la vita;

Giuro che salverò quello che posso; giuro che non lo fermerò mai

Sia l'uomo che io una volta siamo liberi di sentirci

E avanti blasfemo rimanere un nemico

La dignità è la mia unica guida

Ma non alla luce - è il saccheggio del vuoto -

Né all'oscurità il pozzo asciutto

Ma a quel sentiero nascosto al di là

E se sono degno di passarlo come una palla

Questo non tratterà nulla di mortale

- codice 11, bla blasfemia

Sei stato fottuto da tutto il non raccontato

E sei stato vicino a tutti gli inconsolabili

Diventa ora una lingua di fuoco e un guanto letale

- codice 11, bla blasfemia

Tra le tue braccia, vieni, hai del vino forte

Li hai ingoiati, ora senza di loro;

Sei battuto dagli esclusi, dai traditi e dagli insignificanti

- codice 11, bla blasfemia

Prima di prestare giuramento, mi sono identificato con il suolo

Ho ammorbidito il cielo e non sono crollato

E io sono solo un barbone di Perama

Pensa a cosa farai se trovi il passaggio Staccati, il bello appartiene a tutti voi

E parla e stasera da qualche parte nasce la dissolutezza

Scelgono i tuoi pezzi e fanno l'editing

Lancia uno spray e sabota le loro anime

Sii con i testi la voce degli esclusi, con i suoni

La rabbia degli stanchi sui muri

La vergogna dei caduti, la speranza negli occhi di ogni spaventato

Affinché ti sentano, maledizione -

In ogni caso, è caduto un filo per tutti noi

Cantare, in ogni modo pervertire

E con ogni mezzo per dissolversi

Mi rifiuto, abbiamo vinto ciò che viviamo

Anche se le nostre metà vengono rubate, non obbediamo

Diremo di cosa si tratta; tremi, esaurito e disonorato -

Sopravviveranno anche i bestemmiatori