Blah-Blasphemy - Active Member, DJ Moya, Noid

Πρώτα απ' όλα η σιωπή δεν προβλέπεται

Όποια κάνη στην αλήθεια και να στρέφεται

Πάντα φτάνει έστω κι αργά εκεί που πρέπει

Να γαμήσει τα μυαλά τα καθώς πρέπει

Σε ‘σας μιλάω με τις πολλές αμφιβολίες

Κι ένα βουνό σέρνω μαζί μου αυθαιρεσίες·

Χωρίς ικεσίες απευθύνομαι σ' όσους τολμούν

Να σηκώσουν το χέρι και να πουν (πως)

Ορκίζομαι τη ζωή να μην προδώσω·

Ορκίζομαι ό,τι μπορώ θα γλιτώσω· ορκίζομαι ποτέ να μην το βουλώσω

Κι άνθρωπος κι εγώ κάποτε ελεύθερος να νιώσω

Κι εμπρός βλάσφημος να μείνω κι εχθρός

Η αξιοπρέπεια είναι ο μόνος μου οδηγός

Μα όχι προς το φως - το καπηλεύονται οι άδειοι -

Ούτε προς το σκοτάδι το ξεραμένο πηγάδι

Μα προς εκείνο το κρυφό το μονοπάτι πέρα

Κι αν είμαι άξιος να το περάσω σαν σφαίρα

Που θα κεράσει το τίποτα λαβωματιά θανάσιμη

— code 11, blah blasphemy

Ματώθηκες απ' όλα τ' ανιστόρητα

Και στάθηκες κοντά σ' όλα τα απαρηγόρητα

Πύρινη γλώσσα γίνε τώρα και λαβωματιά θανάσιμη

— code 11, blah blasphemy

Στα συγκαλά σου, έλα, έχεις γερή κράση

Τους τα ‘χωνες στη φέξη, τώρα χώσ' τα και στη χάση·

Σε καρτερούν οι αποκλεισμένοι οι προδομένοι κι οι άσημοι

— code 11, blah blasphemy

Πριν ορκίστηκα, με το χώμα ταυτίστηκα

Ήπια τον ουρανό και δε γκρεμίστηκα

Κι απλά είμαι ένας αλήτης μόνο από το Πέραμα

Σκέψου τι θα κάνεις εσύ αν βρεις το πέρασμα.Ξεκόλλα· τα όμορφα σου ανήκουνε όλα

Και μίλα κι απόψε κάπου ξεγεννάει η ξεφτίλα

Διαλέγουνε κομμάτια σου και κάνουνε μοντάζ

Βούτα ένα σπρέι και κάνε στη ψυχή τους σαμποτάζ

Γίνε με στίχους η φωνή του αποκλεισμένου, με ήχους

Η οργή του κουρασμένου στους τοίχους

Η ντροπή του ξεπεσμένου, ελπίδα στα μάτια κάθε φοβισμένου

Προκειμένου να σ' ακούσουν, βλαστήμα -

Έτσι κι αλλιώς για όλους μας έπεσε σύρμα

Να μαντρωθούμε, με κάθε τρόπο να διασυρθούμε

Και με κάθε μέσο να διαλυθούμε

Εγώ αρνούμαι, εμείς κερδίσαμε ό,τι ζούμε

Kι ας μας κλέβουν τα μισά, δεν υπακούμε

Ό,τι είναι θα το πούμε· τρέμετε ξεπουλημένοι κι άτιμοι -

Θα επιβιώσουν κι οι βλάσφημοι

Innanzitutto non è previsto il silenzio

Qualunque cosa faccia si trasforma nella verità

Arriva sempre dove deve andare, anche se è tardi

Fanculo i loro cervelli come dovrebbero

Ti parlo con molti dubbi

E sto trascinando con me una montagna di arbitrarietà;

Senza suppliche mi rivolgo a coloro che osano

Per alzare la mano e dire (come)

Giuro sulla vita di non tradire;

Giuro che salverò quello che posso; giuro che non lo intaserò mai

Sia l'uomo che io una volta liberi di sentirci

E avanti per rimanere un bestemmiatore e un nemico

La dignità è la mia unica guida

Ma non alla luce - la afferrano i vuoti -

Né al buio l'asciutto bene

Ma a quel sentiero nascosto al di là

E se sono degno di affrontarlo come un proiettile

Questo tratterà il nulla di una malattia mortale

— codice 11, bla blasfemia

Sei maledetto da tutte le cose indicibili

E stavi vicino a tutti gli inconsolabili

Sii ora una lingua di fuoco e una piaga di morte

— codice 11, bla blasfemia

Su tua richiesta, vieni, hai una presa forte

Li hai "incanalati" nel fexi, ora li butti nella spazzatura;

Gli esclusi, i traditi e gli inutili ti stanno inseguendo

— codice 11, bla blasfemia

Prima di giurare, mi sono identificato con il suolo

Ho bevuto il cielo e non sono crollato

E io sono solo un barbone di Perama

Pensa a cosa farai se trovi il passaggio, togliti dai guai, tutte le cose belle ti appartengono

E parla, e stasera la dissolutezza inizia da qualche parte

Scelgono le tue tracce e le modificano

Immergi uno spray e sabota la loro anima

Sii la voce degli esclusi con i testi, con i suoni

La rabbia degli stanchi sui muri

La vergogna dei caduti, la speranza negli occhi di ogni timoroso

Per ascoltarti, maledetto -

Comunque, per tutti noi, è caduto un filo

Usciamo, con tutti i mezzi andiamo via

E con tutti i mezzi rompere

Mi rifiuto, ci siamo guadagnati tutto ciò per cui viviamo

Anche se ci rubano metà, non obbediamo

Qualunque cosa sia la diremo; tremi esausto e disonorevole -

Anche i bestemmiatori sopravviveranno