Ja wysiadam - Anna Maria Jopek

Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat, ja wysiadam

Na pierwszej stacji, teraz, tu!

Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat bo wysiadam

Przez życie nie chcę gnać bez tchu

Jak w kołowrotku bezwolnie się kręcę

Gubię wątek i dni

A jakiś bies wciąż powtarza mi: prędzej!

A życie przecież po to jest, żeby pożyć

By spytaś siebie: mieć, czy być

A życie przecież po to jest, żeby pożyć

Nim w kołowrotku pęknie nić

Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat, ja wysiadam

Na pierwszej stacji, teraz, tu!

Już nie chcę z nikim ścigać się, z sił opadam

Przez życie nie chcę gnać bez tchu

Będę tracić czas, szukać dobrych gwiazd

Gapić się na dziury w niebie

Jak najdłużej kochać ciebie

Na to nie szkoda mi zmierzchów, poranków

Ni nocy, dni…

Jak w kołowrotku bezwolnie się kręcę

Gubię wątek i dni

A jakiś bies wciąż powtarza mi: prędzej!

A życie przecież po to jest, żeby pożyć

By spytaś siebie: mieć, czy być

A życie przecież po to jest, żeby pożyć

Nim w kołowrotku pęknie nić

Qualcuno finalmente fermi il mondo, io esco

Alla prima stazione, ora qui!

Qualcuno finalmente fermi il mondo perché sto scendendo

Per tutta la vita, non voglio rimanere senza fiato

Come in un filatoio, mi giro passivamente

Perdo il filo e i giorni

E qualche diavolo continua a dirmi: sbrigati!

E la vita è lì per vivere

Chiedersi: avere o essere

E la vita è lì per vivere

Prima che il filo si rompa nella bobina

Qualcuno finalmente fermi il mondo, io esco

Alla prima stazione, ora qui!

Non voglio più correre con nessuno, sto perdendo le forze

Per tutta la vita, non voglio rimanere senza fiato

Perderò il mio tempo cercando buone stelle

Guarda i buchi nel cielo

Ti amo il più a lungo possibile

Non mi dispiace per questo, al crepuscolo o al mattino

Niente notti, giorni...

Come in un filatoio, mi giro passivamente

Perdo il filo e i giorni

E qualche diavolo continua a dirmi: sbrigati!

E la vita è lì per vivere

Chiedersi: avere o essere

E la vita è lì per vivere

Prima che il filo si rompa nella bobina